பேயோடு ஒரு ஹாய் - குறுந்தொடர் 3/4 48

உருவத்தை நெருங்கியதும் கம்பை ஓங்கி ஒரே போடாக நண்பன் ஓங்கி அடித்தான் அந்த அடி  தாங்க முடியாமல் அந்த "அலையாத்தி" செடி சட சட வென்று முறிந்தது மேலும் பல அடிகளை அந்த அலையாத்தி செடியை அடித்து விட்டு நண்பர்கள் நின்ற இடத்திற்கு வந்ததும் அலையாத்தி செடி வாங்கிய அடி எல்லாம் பேயை காட்ட வந்தவருக்கு விழுந்தது போல் இருந்தது அவர் முகம். 

இரவு வீடு வந்து சேரும் போது அதிகாலை மூன்று மணி வீட்டில் கதவை தட்டியதும் உம்மா வந்து கதவை திறந்து விட்டு, “இப்படி நடு சாமத்துலே ஊற சுத்திகிட்டு வர்றியே பேயோ  பிசாசோ பின்னாடியே வந்து ஊட்டுக்குள்ள உட்காரப் போவுது”  என்று ஒரு திட்டு திட்டி கதவை திறந்து விட்டார்கள்.

ஒருவாரம் கழிந்த பின்னர் ‘ஆவிகள் தொடர்பும் அடையும் நன்மைகளும்’ என்ற புத்தகம் கைக்கு வந்து கிடைத்தது புத்தகம் வந்ததில் இருந்து நண்பர்களுடன் ஒரு வரி விடாமல் ஒரே நாளில் படித்து முடித்தோம். அந்த புத்தகத்தில் சொன்னபடி ஆவிகளோடு தொடர்பு கொள்ள அனைத்து ஏற்படுகளும் செய்தாகி விட்டது.

அதெப்படி என்றால் சிறிய கேரம் போர்டின் மேல்  பலகையில்  A B C D அனைத்து எழுத்துக்களையும் எழுதி  சுத்தி ஒட்டி வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் கேரம் போர்டின் நடு பகுதியில் ஒரு சிறிய கிளாசை தலை கீழாக கவுத்தி வைத்து கிழக்கு மேற்காக இரண்டு பேர் உட்கார்ந்து கொண்டு இருவரின் ஆள் காட்டி விரலை அந்த கிளாசின் மேல் வைத்து “புண்ணிய லோகத்தில் இருக்கும் ஆவியே எங்களோடு  பேச வாருங்கள்” என்று அழைக்க வேண்டும். 

அப்படி அழைத்ததும் கிளாஸ் மெல்ல  தானாக நகரும்  A B C D ஒவ்வொரு எழுத்தாக காட்டும் அந்த நேரத்தில் நாம் என்ன கேட்க விரும்புகின்றோமோ அதை நாம் வாய்விட்டு சொல்ல வேண்டும்  அப்படி நாம் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு அது ஒவ்வொரு எழுத்தையும்  காட்டும் அதை ஒருவர் குறித்துகொண்டு வந்தால் வாக்கியங்கள் கிடைக்கும் என்று அந்த புத்தகத்தில் பதிந்து இருந்தது.

இதை செய்யும்  இடம் சுத்தமாக (சுத்தபத்தமா) இருக்க வேண்டும் என்றும் அப்போதுதான் நல்ல ஆவி வரும் என்றும் அந்த புத்தகத்தில் இருந்தது. சரி எப்படியும் ஆவியுடன் பேசிவிட வேண்டும் என்ற ஆவலில் நாங்கள் இதற்காக தேர்வு செய்த இடம் சின்ன புளிய மரத்தடிக்கு எதிரிலே இருந்த நூர் கடையின் பின் பகுதி-ரூம் அன்று மலை அந்த இடத்தை கழுவி சுத்தம் செய்து பத்தியெல்லாம் கொளுத்தி வைத்து அன்று இரவு ஆவியுடன் தொடர்பு கொள்ள ஆயத்தமானோம்.

இரவு மணி ஒன்பது ஆனது நண்பர்களில் ஒரு சிலர் ஒவ்வொரு ஆளாக செத்த மாட்டில் உண்ணி இறங்குவதுபோல் பயத்தால் மிஸ்ஸிங்  ஆனார்கள்.  கடைசியா மிஞ்சியது இருவர் தான் அதில் நானும் ஒருவன். இருவரும் கடையின் பின் பகுதி ரூமில் சென்று ரெடியாக இருந்த கேரம் போர்டை எடுத்து வைத்து அதில் கிளாசை கவுத்தி இருவரும் ஆள் காட்டி விரலை வைத்து புண்ணிய லோகத்தில் இருக்கும் ஆவிகள் எங்களுடன் பேச வாருங்கள் என்றதும்  கிளாஸ் மெல்ல நகர  ஆரபித்தது கிளாஸ் நகர ஆரம்பித்ததும் எங்களை அறியாது உடம்பு ஜில்லிட்டு சிலிர்த்ததுக்  கொண்டது கிளாஸ் மெல்ல நகர்ந்து எழுத்தை தொட்டதும் சொல்லி வைத்தார் போல் கரண்டு கட்டானது.

கொஞ்ச நேரத்தில் காற்று அடித்து மழை கொட்ட ஆரம்பித்தது இருவரது விரல்களும் அனிச்சையாக கிளாசை விட்டு விலகியது அந்த  நேரம் பார்த்து   நண்பருக்கு தலை சுற்றி மயக்கம் வந்து கீழே சரிந்து விட்டார். நான் பயந்து போய் கடை உள்ளே சென்று  மெழுகுதிரி எடுத்து கொளுத்தி ஒரு சோடாவை உடைத்து அவர் வாயில் ஊற்றினேன் சோடாவை குடித்து கண் முழித்தவர் “ஏதோ இரத்த  வாடை அடிக்கின்றது” என்று சொல்லி மேலும் பயத்தை காட்ட ஆரம்பித்தார் எனக்கோ பயத்தில் வேர்த்து விறுவிறுத்து  கை காலலெல்லாம் ஆட  ஆரம்பித்தது.

ஒருவாறாக தைரியத்தை வரவழைத்து கொண்டு அந்த இருட்டிலும் நண்பரை கைத்தாங்காளாக அவர் வீட்டுக்கு அழைத்து கொண்டு போய்  விட்டு விட்டு. அங்கிருந்து எடுத்த ஓட்டம் எந்த சாம்பியனும் என்னை ஜெயித்திருக்க முடியாது அப்படி ஒரு ஓட்டம். என் வீட்டில் வந்துதான்  நின்றேன். அன்று இரவு முழுதும் தூக்கம் இல்லை, அந்த கிளாஸ் நகர்ந்த விதம் என்னை பயம் காட்டிக் கொண்டே இருந்தது ஏண்டா இதை தனியாக செய்தோம் என்ற சிந்தனை வேறு மனதை போட்டு குழப்பியது ஒருவாறாக பொழுது விடிந்தது நண்பர்கள் அனைவரும் ஒன்று கூடினோம். இரவு நடந்த நிகழ்ச்சியை சொல்லிக் காட்டினேன் அவர்களுக்கோ ஆச்சர்யம் கிளாஸ் நகர்ந்ததா என்று ஆமாம் என்றதும் ஒரு முடிவுக்கு வந்தோம்.

அந்த முடிவு என்னவென்றால் இந்த ஆவிகள் தொடர்பு இரவில் வேண்டாம் பகலில் குறைந்தது 5 பேராவது இருக்கணும் இப்படியாக தீர்மானம் போட்டு ஆவியுடன் தொடர்பு  கொள்ளும் வேலையை ஆரம்பித்தோம். கேரம் போர்டை எடுத்து வைத்து கிளாசை கவிழ்த்து கை விரலை வைத்தது புண்ணிய லோகத்தில் இருக்கும் ஆவி எங்களுடன் (இணைப்பில்) தொடர்பு கொள்ளவும் என்று சொன்னதும்  கிளாஸ் மெல்ல நகர்ந்து வாக்கியங்களை (எழுத்துக்களை) காட்ட ஆரம்பித்தது.

அங்கே நடந்த உரையாடல் இதோ :-

கேள்வி : வந்திருக்கும் ஆவியின் பெயர் என்ன ?

ஆவி : "என் பெயர் “       ” [பெயரைச் சொன்னா கொட்டாவி விட்டுடுவீங்க]

கேள்வி : “நீங்கள் இறந்து எத்தனை நாட்கள் ?”

ஆவி  : 38 நாட்கள் ஆச்சு

கேள்வி : “நீங்கள் எந்த ஊர் ?”

ஆவி : “இந்த ஊர்தான் !”

கேள்வி;    எந்த தெரு 

ஆவி : “அந்த விபரம் எல்லாம் சொல்ல வேண்டும் என்றால் எனக்காக  யாசின் ஓதுங்கள் அப்போத்தான் பதில் சொல்லுவேன்”

கேள்வி : ஏன் எதற்காக உங்களுக்கு யாஸின் ஓத  வேண்டும் 

ஆவி : கபுரில் வேதனை தாங்க முடியவில்லை அதனால் எனக்கு யாசின் ஓதுங்கள் 

கேள்வி : என்ன மாதிரியான வேதனை கபுரில் நடக்கின்றது 

ஆவி : அதை இங்கே சொன்னால் உங்களுக்கு புரியாது அனுபவிக்கும் போதுதான் புரியும்.

இதற்கு மேல் கேள்வி கேட்காமல் நண்பரை வைத்து யாஸின் ஓதி முடித்ததும் கேள்வி தொடர்ந்தது...

கேள்வி : உங்களுக்கு  எந்த தெரு 

ஆவி : பெரிய தைக்கால்  தெரு 

கேள்வி : உங்கள் வீட்டு நம்பர் 

ஆவி : 23 தைக்கால்  தெரு.

கேள்வி : சரி இதல்லாம் உண்மையா என்று  நாங்கள் பார்த்துவிட்டு பிறகு உங்களை  தொடர்பு கொள்கின்றோம் போய்  வாருங்கள் 

ஆவி : நல்லது நீங்கள் அழைக்கும் போது வருகின்றேன் .

தொடர்பை துண்டித்துக்கொண்டு நண்பர்கள் அனைவரும் பெரிய தைக்கால் 23ம் நம்பர் வீட்டை நோக்கி படை எடுத்தோம் 23ம் நம்பர் வீட்டுக்கு சென்று, “உங்கள் வீட்டில் சமிபத்தில் யாரும் இறந்து போனார்களா?” என்று கேட்டோம் ஆமாம் இறந்து போய்  38 நாட்கள் ஆகின்றது நாளை மறுநாள் 40ம் ஹத்தம் சோறு ஆக்கத்தான் விறகு வந்து வாசலில் கிடக்கின்றது என்றார்கள் எங்கள் அனைவருக்கும் குடல் கொதவலை வரை வந்து சென்றது 

தொடரும்

Sஹமீது