பயன் தரும் பன்மொழித் தொடர்பு-2 31

‘சூப்பர்வைசர்’ தந்த கையுறையை மாட்டத் தொடங்கினேன். “அரே மோல்வி சாப்! தும் ஐஸா மத் கரோ. ஜப் அராம்கோ சூப்பர்வைசர் ஆயேகா, தப் தும் ‘கிலவ்ஸ்’ பெஹன் கர் கடே ஹோ ஜாவ்” என்றார் ஷஃபி பாய். நானும் அவர்களோடு சேர்ந்து பணி செய்வ தாகப் ‘பாவ்லா’ காட்டணுமாம்! இருக்கட்டும்; கொஞ்ச நாளைக்கு இப்படியே ஓடட்டும் என்று ‘வேலை’ பார்த்துவந்தேன்.

நாங்கள் தங்க வைக்கப்பட்டிருந்த Aramco கேம்பில், தங்குவதற்கும் சாப்பிடுவதற்கும் வெவ்வேறு உலக நாடுகளின் அடிப்படையில், தனித்தனி dormitaryயும் தனித்தனி mess hall ம்மாக இருந்தது. கொரியா நாட்டவர்கள் எங்கிருந்தாலும், பொறுமையோடு வரிசையாக நின்றே பழக்கப்பட்டவர்கள். அதனால், அவர்களுக்கிடையில் சண்டை சச்சரவு இருக்காது.

பணியிடத்திற்கு எங்களை ஏற்றிச் செல்லும் எங்கள் பஸ்ஸில் கொரியாக்காரர் ஒருவர் ஓடிவந்து ஏறினார். பஸ்ஸில் முன்னதாக ஏறியிருந்த மற்றொரு கொரியன், “சிக்ஸா ஸா ஹாயோ?” என்று ஓடிவந்து கடைசியாக ஏறியவரைப் பார்த்துக் கேட்டார். அதற்குத் தலையாட்டினார், அவசரமாக வந்து ஏறிய கொரியன். 

பக்கத்து இருக்கையில் அமர்ந்திருந்த கொரியனிடம், அதற்கு அர்த்தம் என்ன என்று கேட்டபோது, “ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் சாப்பிட்டாயா?” என்பது பொருள் என்றார். அதை நான் மனப்பாடம் செய்துகொண்டேன். கேம்பில் எந்தக் கொரியனைச் சந்தித்தாலும், அப்படியே கேட்பேன். அவர்களும் சிரித்துவிட்டு, சாப்பிட்டதை உண்மைப் படுத்த எதோ கூறிவிட்டுச் சிரிப்பார்கள்.

ஒரு நாள் இரவு, கேம்பில் கூட்டமாக வந்த கொரியர்களைப் பார்த்தவுடன், “சிக்ஸா ஸா ஹாயோ?” என்று கேட்டேன். அவர்கள் அனைவரும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள். அதற்குக் காரணமென்ன என்று ‘பேந்தப் பேந்த’ விழித்த எனக்கு, என் தவறு புரிந்தது. இரவு சாப்பாட்டை முடித்துவிட்டு வந்தவர்களிடம், காலைச் சாப்பாட்டைப் பற்றிக் கேட்டுவிட்டேனே! அசடு வழிய நின்ற என் முதுகில் தட்டிக் கொடுத்து, ஏதோ சொன்னார்கள். அது, அவர்களின் பாராட்டாக இருக்கலாம். அதை நான் மறந்துவிட்டேன்.

அந்த நிகழ்வுக்குப் பின்னர், வேற்று மொழிப் பேச்சுகளை அறிய முற்படும் போதெல்லாம்.நேரத்துக்கும் ஈடுபட்டிருக்கும் வேலைக்கும் பொருத்தமானவற்றையே கேட்டுக் கற்றுவந்தேன். படிப்படியாக, என் பணியிலும் மாற்றமும் முன்னேற்றமும் வந்தபோது, சில மாதங்களில் article checker ஆனேன்.

இந்த நாளில்தான், Samgwan என்ற தாய்லாந்துக்காரரின் நட்பு கிடைத்தது. அவரும் நானும் ஒரே இடத்தில் இருந்த பொருள்களை அவற்றின் நிலை, எண்ணிக்கை போன்ற பரிசோதனையில் ஈடுபடுவோம். இடையில், ‘தாய்’ மொழி பற்றிப் பேசுவோம். “குன் ட்யு அராய்?” என்றால், “உன் பெயர் என்ன?”வாம். “குன் பைனாய்?” என்பது “நீ எங்கே போகிறாய்?” என்று கேட்பதாம். “போம் பை தம் ங்க்வான்” என்பது, “நாம் வேலை செய்யப்போகிறோம்” என்று பொருளாம். “டீ மாக்” (dee maak) என்பது, “மிக நன்று” என்பதைக் குறிக்குமாம். 

‘தாய்’ மொழிச் சொற்களைக் கற்றுக்கொள்வதில், எனக்கு மற்றொரு வாய்ப்பும் கிடைத்தது. தாய்லாந்து என்ற நாட்டுப் பெயர் வருவதற்கு முன் அந்த நாட்டின் பெயர் ‘லாவோஸ்’ என்பதாகும். அந்த லாவோசுக்குப் போய்வந்த தமிழ் நாட்டுக்காரர் ஒருவர் எங்களுடன் லேபராக வேலை செய்துவந்தார். அவரிடம் சந்தேக நிவர்த்தி செய்துகொள்வேன். Tea break நேரத்தில்தான் நான் அதிகமாகக் கற்றுக்கொள்வதுண்டு. “டிம் சாய்” என்றால், ‘டீ குடி’ என்பது அதன் பொருளாம். “மைமீ” என்பதற்கு ‘இல்லை’ என்று அர்த்தமாம்.

நாங்கள் பணி செய்துகொண்டிருந்த இடத்தில் ஒருவர் ஏருக்கு மாறாக எதையோ செய்ததைப் பார்த்த தாய்லாந்து நண்பன் “மைமீ சமோங்” என்றார். அருகில் நின்றுகொண்டிருந்த நான், “என்ன சொன்னாய்?” என்று கேட்டபோது, ‘அந்த லேபருக்கு மூளையில்லை’ என்றார். அதையும் கற்றுக் கொண்டு, அதற்கான அடுத்த வாய்ப்பு வந்தபோது, நானும் அதன்படிக் கூறினேன். ‘தாய்’ நண்பன் பாராட்டினான். 

‘அராம்கோ’வில் பணியாற்ற இலங்கைக்காரர்கள் அப்போது வந்து, பல வேலைகளில் அமர்ந்தார்கள். அப்படி வந்தவர்களுள், துவான் ஆமித் எனும் பெயருள்ள இலங்கை ‘மலாய்’ முஸ்லிமும் ஒருவர். நகைச்சுவையாகப் பேசுவதில் வல்லவர். ஒரு நாள் நாங்கள் ஒன்றாக அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, ஒரு நாய் ஓடியது. “மிஸ்டர் அஹமட், எப்பவாவது நீங்க நாய் நடந்து போறதெப் பாத்துக்கிரியளா?” என்று கேட்டார். அதற்கு நான், “ஓடுவதே நாயின் இயல்பு” என்றேன். 

“பல்லாட்டே வெடா கொத்த நெ, ங்கமின் ஹமன கொத்த நெ” என்று சிங்களத்தில் ஒரு பழமொழி உண்டு. அதாவது, “நாய்க்கு எந்த ஒரு அவசரமான வேலையும் கிடையாது; அது மெதுவாவும் போகாது. (ஓடிக்கொண்டுதான் இருக்கும்)” என்பதுதான் அந்தப் பழமொழி” என்றார் துவான். “கேம ஹொந்தாய்” என்றால், சாப்பாடு நல்லம் என்பது அர்த்தம் என்றார் துவான் ஆமித். “வெடக் கரெண்ட” என்றால் ‘வேலை செய்தல்’ என்று அர்த்தமாம். “கொஹய்த ஏன்ட?” என்பது, ‘எங்கே போகிறாய்?’ என்பதன் பொருளாம். “நமே மொக்கத்தே?” என்றால், ‘உன் பெயர் என்ன?’ என்பதாம். “கத்தாக் கரெண்டே” என்றால், ’பேசு’ என்பது அர்த்தமாம். இவை போன்று இன்னும் சிங்களத்தில் நிறைய அறிந்துகொண்டேன். அதுவே ஒரு வாரப் பதிவாகிவிடும் என்பதால், சிலவற்றை மட்டும் தொட்டுக் காட்டினேன்.

மத்தியக் கிழக்கின் அரபு நாடுகளில் பணி புரியச் செல்வோர் அதிகமாகக் காண்பது, ‘பிலிப்பைன்ஸ்’ நாட்டவர்களைத்தான். அடுத்த பதிவில் அவர்களைச் சந்திப்போம், இன்ஷா அல்லாஹ்.

அதிரை அஹ்மது