`உம்ரா` சென்றார்கள்...
தவாப் சுத்தவும், தொழுகைக்கும் ஒன்றாக சென்று வந்தவன் பின்னர் தனியாகத்தான் செல்வேன் என அடம் பிடித்திருக்கிறான்...
ம்ம்ஹும் அனுமதி கிடைக்கவில்லை... பெண்கள் பகுதியில் நின்று தொழமாட்டேன் ஆண்கள் பகுதிக்குதான் செல்வேன் என்ற அவனது வேட்கை... அங்கு சென்ற மூன்று நாட்கள் வரை நிறைவேறவில்லை...
`மக்கா ஹில்டன் டவரில்`தங்கியிருந்தாலும்... அங்கே இருக்கும் ரம்மியமான சூழலைப் பார்த்ததும்... அருகில்தானே இருக்கிறது ஹரம் என்று தனியாக சென்றவன் திரும்பி வர வழி அறியாமல் குழம்பியதால் இரண்டு மணிநேரம் அலைந்து பார்த்து இருக்கிறான்.
அதற்கிடையில் ஹோட்டலில் இருந்த வீட்டினரும் தேட ஆரம்பிக்க... ஹோட்டலை விட்டு ஹரம் நோக்கி ஆளுக்கு ஒருவராக தேட... அவனைக் காணோம்... !
எப்படியும் வந்துவிடுவான் என்று வீட்டினரும் தைரியமாக இருக்க இருந்தாலும் மனதில் பதபதைப்பு அனைவரிடமும் இருந்தது.
அசந்து போய் ஹோட்டலுக்கு திரும்பியவர்களுக்கு அங்கே அவனைக் கண்டதும்தான் நிம்மதியானது...
`எங்கேடா போனே இப்படி கலங்கடிச்சுட்டியே...` என கேட்க
`கரெக்டாதாம்மா போனேன்... அங்கே ஒரு கும்பலா வந்தவங்க கிராஸ் பண்ணி அப்படியே சுத்தி விட்டாங்க ரூட்டை மாத்தி விட்டாங்க... அங்கே தான் மாறிப்போயிட்டேன்...`
`ஏன் இவ்வ்ளோ நேரமாச்சு ?`
`சுத்தி சுத்தி வர்ரேன் எல்லா எண்டரன்சும் ஒன்னாவே இருக்கு... எங்கிட்டு போறதுன்னு தெரியலை யாருமே கண்டுக்கல என்னைய`
`சரி எப்படி இங்கே வந்து சேர்ந்தே !?`
`ஹெ ஹே... நம்ம கிட்டேதான் `மேஜிக்` இருக்கே...`
`என்னடா சொல்றே...?`
`ஒரு இடத்துல நின்னுகிட்டே சத்தமா அழுதேன் அப்போதான் ஒவ்வொருத்தரா வந்து என் முதுகில் தடவிக் கொடுத்துட்டு கேட்க ஆரம்பிச்சாங்க. `அதுல ஒருத்தர்கிட்டே நாம தங்கியிருக்கிற ஹோட்டல் பேரு சொன்னதும் கூட்டிட்டு வந்து ரிசப்சன்ல விட்டுட்டாரு`
`அப்புறம் ?`
`அதான் அழுவுனா தாம்மா வீட்டுல மட்டுமல்ல வெளியிலேயும் எல்லா(மே) ஹெல்ப் கிடைக்குது...`
`ஙே...`
போட்டிருந்த மொட்டையில் வாங்கிய குட்டு `வலி`க்கவும் மீண்டும் `அழுகை`
அபுஇப்ராஹிம்
