எழுத்துப் பிழைகள் – 8 வேற்றுமை உருபுகள்
இலகுவான இலக்கணப் பகுதியொன்றை இத்தொடரில் வாசகர்கள்
தெரிந்துகொள்வது, எழுதுவோர்க்குப் பயன் கூட்டும் என்று நினைக்கிறேன்.
“இலக்கணமா...!?” என்று மலைக்காதீர்கள். இயலுமானவரை, அதை இலகுவாக விளக்குவோம். ஏனெனில், ஒற்றெழுத்துகளைப் போக்குவதற்கும் பயன்படுத்துவதற்கும் அது உதவும்.
‘வேற்றுமை உருபுகள்’ என்று தமிழிலக்கணம் சில சொற்பகுதிகளை இனங்காட்டும். அதாவது, ‘நிலைமொழி’ ஒன்றின் தன்மையை வேறுபடுத்திக் காட்ட உதவும் எழுத்து, அல்லது எழுத்துகள் அவை. அவற்றைத் தொல்காப்பியர்,
“ஐ ஓடு கு இன் அது கண் என்னும்
அவ்வா றென்ப வேற்றுமை உருபே”
என்று எழுத்ததிகாரத்திலும்,
“வேற்றுமை தாமே ஏழென மொழிப
விளிகொள் வதன்கண் விளியோ(டு) எட்டே”
என்று சொல்லதிகாரத்திலும், வேற்றுமை உருபுகள் ஆறு என்றும் ஏழு என்றும் எட்டு என்றும் பகுப்பார். அவற்றுள் முதல் வேற்றுமைக்கும் எட்டாம் வேற்றுமைக்கும் உருபுகள் இல்லை. ஆனால், அவை சொல்லோடு உள்ளடங்கியவையாம். முதலாம் சூத்திரத்தில் ஆறு என்று சொன்னதன் பொருள் இதுதான். இனி, அவற்றை ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம்:
1 ஆம் வேற்றுமை (உருபு இல்லை) – அண்ணன் வந்தார் – வருதல் எனும் செயல் அடக்கம். அதனால் உரூபு இல்லை.
2 ஆம் வேற்றுமை (ஐ) – அண்ணனைக் கண்டேன். (இங்கே ஒற்று மிகுவதைக் காண்க)
3 ஆம் வேற்றுமை (ஆல், ஒடு, ஓடு, உடன் முதலியவை) – அண்ணனால் / அண்ணனோடு / அண்ணனுடன் போயிற்று. (ஒற்று மிகாது)
4. ஆம் வேற்றுமை (கு) – அண்ணனுக்குக் கொடுத்தேன் – (க, ச, த, ப ஆகிய வல்லின எழுத்துகளின் முன் ஒற்று மிகுவதைக் காண்க)
5 ஆம் வேற்றுமை (இன்) – அண்ணனின் அறிவுரை (ஒற்று மிகாது)
6 ஆம் வேற்றுமை (அது, உடைய) – அண்ணனது பணி (ஒற்று மிகாது)
7. ஆம் வேற்றுமை (இல், கண்) – அண்ணனிடத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றம் (இங்கும் ஒற்று மிகாது)
8. ஆம் வேற்றுமை (விளி வேற்றுமை) – உருபு இல்லை) – அண்ணா! (இதில் பொதிந்துள்ள விளித்தல், மற்ற சொற்களை விட்டுப் பகுத்துக் காட்டுகின்றது) – இதற்குப் பின் ஒற்றெழுத்துக்கு வேலையே இல்லை.
இந்தப் பயிற்சி விளக்கத்தை ஆழ்ந்து ஒருமுறை படித்தாலும், இலகுவில் மனத்துள் பதிந்துவிடும். இனி, ஒற்றுப் பிழை நம் எழுத்துகளில் அற்றுப் போய்விடும்.
