எங்களூர் இரயிலடியிலும்
பறவைகளின் எச்சங்கள்
மச்சமெனக் கொண்டு
ஒரு சிமெண்ட் இருக்கை
அநாதையாக கிடக்கிறது
அமர்வோர் யாருமின்றி...
கல்யாண வீட்டு பந்திகளில்
உப்போ உவர்ப்போ
எப்படி யாயினும்
கூடியோ குறைந்தோவிடுகிறது
விருந்தினர் வருகை
எதிர் பாராமலிருந்தால்
கைகள் பிசையும்
கிராமத்து ஏழை
பின்வாசல் வழியே
அரிசியோ காய்கறியோ
கடன் வாங்கும் நிலை ..
வேண்டப்பட்டவரின்
கல்யாணம் நிராகரிக்கப்பட்டது
என்னால் - என்
மனைவியின் நகைகள்
வங்கியில் இருப்பதால் ...
பெரியவீட்டுக் கல்யாணத்தில்
பாட்டுக் கச்சேரி - அங்கே
கேமரா
தங்களை நோக்கி வரும்போது
பார்த்தும் பார்க்காததுமாய்
பள்ளிக் கால தோழியைப்
பாவம் காட்டி
நடிக்கும் பார்வையாளர்கள்..
விபரமறிந்த நாளிலிருந்தே
செய்து கொண்டிருக்கும் சாதனை
வாய்க்கு வெளியே
நுரைபடாமல்
பல் தேய்த்ததே இல்லை..
மனதைக் கட்டுப்படுத்தும்
வைராக்கியத்தில் தொழுதாலும்..
ஏதோ ஒரு
சிந்தனையில் தடுமாறாமல்
தடம் மாறாமல்
இதுவரை தொழுததில்லை!
ஆண் அழகனோ
அசத்தும் தோரனையோ
இல்லைதான் - ஆனாலும்
கண்ணாடி முன்னால்
தங்களை அலங்கரித்து
உவப்படையும் எல்லோரும்
காக்கைக்கும் தன் குஞ்சு
பொன் குஞ்சுவென
நினைவுப் படுத்துகிறார்கள் ..
பந்தலின் வெளியே
வந்திருக்கும் நபர்களில்
சரிபாதி அதிகமாகவே
காணப்படுகிற செருப்புகளின்
எண்ணிக்கை...
நல்ல கவிதைதான்! - எனினும்
பொறுமையின்மை யிலோ
பொருள் மயக்கத்திலோ
கருத்திடாமல் நகர்ந்திடும்
மனதோடும் குறைதான் !
ஷேக் முஹைதீன்
1 Responses So Far:
எதார்த்தமாக எல்லோர்க்கும் நிகழும் அல்லது பெரும்பான்மையோனாரால் அவதானிக்கப்படும், அதிக பாதிப்பில்லா குறைபாடுகள்... ஆங்காங்கே கவிநயத்தோடு!
வாழ்த்துகள்!
Post a Comment