மனு நீதி மனித குலத்துக்கு நீதியா? அலசல் தொடர் - 4 29

அலசல் தொடர் : நான்கு. 

உலகம் தோன்றிய பின் – பல்வேறு நாகரீகங்கள் –பல நாடுகளில் வளர்ந்த விதங்கள் பற்றி படித்து இருக்கிறோம். அவற்றுக்கான ஆதாரங்களையும் வரலாற்று அறிஞர்கள்  சுட்டிக்காட்டி இருக்கிறார்கள். உலகின் பல பாகங்களில் வரலாற்றின் பக்கங்களில் அநீதியும், அடக்குமுறையும், ஆட்சி செய்தே வந்திருக்கின்றன.  வலியோரால் எளியோர் தாழ்த்தப் பட்டிருக்கிறார்கள்; அவர்கள் மீது அடக்கு முறை ஏவப்பட்டிருக்கிறது; தட்டிக்கேட்டவர்கள் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டிருக்கிறார்கள். சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். தூக்கிலடப்பட்டிருக்கிறார்கள். நாடு கடத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள். 

ஒரு காலகட்டத்தில் பொறுமை மீறி எளியோர் திரண்டு வலியோரை எதிர்த்திருக்கிறார்கள். புரட்சிகள் வெடித்திருக்கின்றன. இத்தகைய அடக்குமுறைக்கும் அத்துமீறல்களுக்கும் இடையே  அரசுகள் அல்லது ஆளுவோர் பின்பற்றிய DOCTRINE என்று சொல்லப்பட்ட கோட்பாடுகளே பெரும்பாலும் காரணமாக இருந்து இருக்கின்றன.  

இந்தியா மற்ற ஏனைய நாடுகளின் வரலாறுகளை ஒப்பிட்டு நோக்கும்போது ஒரு வித்தியாசம் தென்படுகிறது. மற்ற நாடுகளில் இருந்த மக்களுக்குள் ஏற்றத்தாழ்வு போன்ற பிரச்னைகள் மக்களின் எழுச்சியால் அழிந்தொழிந்தன. அல்லது மனிதர் குல மாணிக்கங்கள் தலைவர்களாய் கிடைத்ததால் அழிந்தொழிந்தன. இந்தியாவில் இருக்கும் சாதிப் பிரச்னைகள் காலகாலமாக இருந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. உடன்கட்டை ஏறும் பழக்கம் மட்டுமே ஒரு புண்ணியவான் உடைய கடாட்சத்தால் நின்று போனது. 

பிரஞ்சு நாட்டிலே சர்வாதிகாரமும், அடக்குமுறையும் தாண்டவமாடியபோது பிரஞ்சுப்புரட்சி    1789- ல் ஏற்பட்டது. நூற்றாண்டுகள் காலமாக ஆதிக்கம் செலுத்திவந்த அடக்குமுறைகள், ஆட்சிமுறைகள் யாவும் மூன்றே ஆண்டுகளில் மக்கள் சக்தியால் தவிடுபொடியாக்கப்பட்டு சமத்துவமும் , சகோதரத்துவமும் அரியணை ஏறின. இன்றுவரை அந்த புரட்சி ஏற்றிய தீபம்தான் பிரான்சு நாட்டில் சமத்துவ ஒளி வீசி வருகிறது. 

பிரான்சு நாட்டில் ஏற்பட்ட புரட்சியின் தாக்கம் ஏனைய ஐரோப்பிய நாடுகளில் எதிரொலித்து, புரட்சி இல்லாமலேயே அங்கு சமத்துவமும், சகோதரத்துவமும் ஆட்சியின் ஆணிவேராக நிலை பெற்றன.

ரஷ்யாவிலும் இதேபோல் நிலைமை ஏற்பட்டபோது மக்கள் ஒன்று திரண்டு போராடி ஆட்சியில் எற்கனவே நிலவிய பாகுபாடுகள் அகற்றப்பட்டன. சைனாவிலும் கூட இப்படி வரலாற்றின் உதாரணங்கள் நம்மால் சுட்டிக்காட்டப்படும். 

அராபிய தேசங்களில் தோன்றிய அருமை நபி முமது ரசூல் ( ஸ்ல) அவர்கள் தனது சொல்லாலும், செயலாலும் காலம் காலமாக அந்த மண்ணில் நிலவி வந்த எண்ணற்ற அறிவுக்கொவ்வாத மூட மடமைகளை தலைகீழாக மாற்றி அறிவின்பாதையைக் காட்டினார்கள். அகோல்கைகள் மண்ணில் நிலைபெர்ரதுடன் இன்றளவும் இலட்சோப இலட்சம் பேர்கள அந்தக் கொள்கைகளை நோக்கி இணைந்து வருகிறார்கள்.  

ஆனால்- இந்தியாவில் ?? பெரும் கேள்விக்குறி. ஆண்டாண்டுகாலமாக இருந்துவரும் சாதிக்கொடுமைகள் இன்னும் தீரவில்லை. எத்தனையோ மேதைகள், அறிஞர்கள் அறிவுப்புரட்சியை ஏற்படுத்தினார்கள். உயர்சாதி வகுப்பில் பிறந்தவ ஒரு சிலர்  கூட இந்த தீண்டாமையையும், ஆலயப்பிரவேச மறுப்பையும் எதிர்த்து அணிதிரண்டார்கள். 

“பார்ப்பானை ஐயரென்ற காலமும் போச்சே- வெள்ளைப் 

பரங்கியை துரை என்ற காலமும் போச்சே’ – என்று பாரதியார் பாடினார். 

கலைஞர் கருணாநிதி தாழ்த்தப்பட்டவர்களும் அர்ச்சகராகும் சட்டமும் கொண்டுவந்தார். காந்தி , விதவை மணத்தை ஆதரித்து எழுதினார். ஆனாலும் பயனில்லை. உயர்சாதியின் ஆதிக்கம் அழியவில்லை. அந்த அளவு “அவாளின்” செல்வாக்கு வேரூன்றி இருக்கிறது. சாதியாலும் , சம்பிரதாயத்தாலும், ஏற்ற தாழ்வாலும் உளுத்துப்போய் இருக்கும் இந்திய சமுதாய சுவற்றில் அங்கங்கு பூச்சுவேளை, பட்டி பார்த்து வர்ணம் பூசும் வேலைதான்  நடந்து இருக்கிறது. ஆனால் அந்த பழைய சுவற்றை அடியோடு இடித்துவிட்டு இனியொரு புதிய  சமுதாயச்சுவர்  எடுத்தால்தான் விடிவு. இப்படிப்பட்ட புதிய சுவரைத்தான் பிரஞ்சு ,ரஷ்யா, ஐரோப்பிய , அரபு தேசங்கள் எடுத்தன. பழமைச்சுவர் இடித்துத் தள்ளப்பட்டது.  

இனியொரு விதி செய்வோம் அதை எந்நாளும் காப்போம் என்பதை மறந்ததால் இன்றுவரை இந்த நாட்டில் உயர்சாதியினரின் ஆட்சிதான் நடந்துவருகிறது. பெரும் பதவிகளில் எல்லாம் மிகக்குறைந்த சதவீத மக்கள்தொகை கொண்ட ஆரியரின் ஆட்சிதான் நடைபெற்று வருகிறது. (மத்திய மாநில தலைமைச் செயலகங்களின் உணவு விடுதிகளில்  தயிர் சாதமும் மாவடுவும்தான் அதிகம் விற்பனையாகிறதாம்.)  இதனால் தாழ்த்தப்பட்டோர் , சிறுபான்மையினர் மேலே வரமுடியாமல்தான் இருக்கிறது. சட்டத்தின் முன் அனைவரும் சமம் என்று வார்த்தையளவில்தான்  சொல்லப்படுகிறது. நடைமுறையில்,  பரமக்குடியில் தாழ்த்தப்பட்டவனின் மேல் துப்பாக்கிக் குண்டு பாய்கிறது. அதற்காக பிரான்சு போல், ரஷ்யா போல் புரட்சி வரவேண்டுமென்று சொல்லவில்லை. தங்களின் சக்தியை இன்னும் மக்கள் உணராமல் “ஐயா சாமி” என்று வாய்பொத்தி ஆமாம் சாமி போடும் கண்மூடிப்பழக்கமெல்லாம் மண்மூடிப் போகவேண்டுமென்றே சொல்கிறோம். உயர் சாதிக்குப் பல்லக்குத் தூக்கும் மனப்பான்மை மடியவேண்டுமென்றுதான் சொல்கிறோம். இவர்கள் இப்படி உயர்சாதிக்கு ஜால்ராப் போடுவதற்கு  கல்வி யறிவு இல்லாமையும், கடவுளின் பெயரால் காலம் காலமாக பயமுறுத்தப்படுதலும் அடிப்படைக் காரணங்களாகும். 

கடவுளுக்கு காணிக்கை செலுத்தாவிட்டால் கண் போய்விடும், ரத்தம் கக்கி சாவாய், அம்மனுக்கு கோபம வந்தால் மழை பெய்யாது என்றெல்லாம் கல்வி அறிவில் பலகீனமாக்கப்பட்டவர்கள் பயமுறுத்தப்பட்டு உயர்சாதியினர் ஏழைமக்களின் உதிரத்தை உறிஞ்சிக் கொழிக்கின்றனர்.  இத்தகைய அப்பாவிகளை மிரட்டி வைத்து இருப்பதில் மனு நீதியின் பங்கு பெரும் பங்கு ஆகும். தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் நேரடியாக சொர்க்கம் செல்ல இயலாது என்றும், ஒரு பிராமணருடைய உயிரைக்காப்பாற்ற இலவசமாக தன் உயிரைக்கொடுத்தால் மட்டுமே சொர்க்கம் செல்ல முடியும் என்றும் அத்தியாயம் பத்து 62- வது சுலோகத்தில் சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. அதுபற்றி பின்னர் பார்க்கலாம்.

இப்போது தொடராக, மனு நீதியின்  CHAPTER III. 3. சொல்கிறது. 

12. For the first marriage of twice-born men, wives of equal caste are recommended; but for those who through desire proceed to marry again the following females, chosen according to the direct order of the castes, are most approved. 

13. It is declared that a Shudra woman alone can be the wife of a Shudra, she and one of his own caste the wives of a Vaisya, those two and one of his own caste the wives of a Kshatriya, those three and one of his own caste the wives of a Brahmin. 

14. A Shudra woman is not mentioned even in any ancient story as the first wife of a Brahmin or of a Kshatriya, though they lived in the greatest distress. 

15. Twice-born men who, in their folly, wed wives of the low (Shudra) caste, soon degrade their families and their children to the state of Shudras. 

17. A Brahmin who takes a Shudra wife to his bed, will after death sink into hell; if he begets a child by her, he will lose the rank of a Brahmin. 

இருபிறவி பிறந்த உயர்சாதி ஆண்மகன் தனக்கு சமமான சாதியைச் சேர்ந்த பெண்ணைத்தான் திருமணம் முடிக்கவேண்டும். ( இரு பிறவி என்பதற்கு முன் அத்தியாயத்தில் விளக்கம் இருக்கிறது- பிறப்பது ஒரு பிறவி- பூணூல் அணிவது இரண்டாம் பிறவி). அவர்களுக்கு ஒரு மனைவி போதாது என்று நினைக்கும் பட்சத்தில் இரண்டாவதாக மணமுடிப்பதாக இருந்தாலும் தனது சாதியைச் சேர்ந்த பெண்ணையே மணமுடிக்க வேண்டும். தாழ்த்தப்பட்ட சாதியான சூத்திர சாதிப்பெண் ஒரு சூத்திரனையே மணமுடிக்க வேண்டும். நெடுங்காலங்களுக்கு முந்திய புராணங்களில் கூட ஒரு பிராமணன் சூத்திரப்பெண்ணை மணமுடித்த வரலாறு கிடையாதாம்.  

ஏதோ ஒரு உடலின் இச்சையில் அல்லது முட்டாள்தனத்தில் ஒரு “அபிஷ்டு”  உயர்சாதி பிராமணன் தாழ்ந்த சாதியைச் சேர்ந்த பெண்ணை மணமுடிப்பானாகில் அவனும் அவனது குடும்பமும் உயர்சாதி அந்தஸ்தை இழந்துவிடுவார்கள். அவர்களுக்குப் பிறக்கும் குழந்தைகளும் உடனே பதவியிறக்கம் செய்யப்பட்டு சூத்திரர்களாகிவிடுவார்கள். ஒரு சூத்திரப்பெண்ணோடு தனது படுக்கையைப் பங்கிட்டுக்கொள்ளும் ஒரு பிராமணன்  நரகத்துக்குப் போகக்கடவன். அத்துடன் அதன்மூலம் ஒரு குழந்தையும் பெற்றால் அந்த பிராமணன் தனது உலக மகா அந்தஸ்தாகிய பிராமண அந்தஸ்தை இழந்து “அசடாகி” விடக்கடவன். சுப மஸ்”தூ.”

இன்னும் சுழலும் இந்த சாட்டை ...

-இபுராஹீம் அன்சாரி