மனு நீதி மனித குலத்துக்கு நீதியா? - அலசல் தொடர் 2 20

அலசல் தொடர் : இரண்டு.

திருவள்ளுவர் தொட்டு உலகப்புகழ்பெற்ற அறிஞர்களாக இருந்தாலும் சரி பிறப்பால் அவர்கள் பிராமணர்களாக இல்லாவிட்டால் அவர்கள் தொடக்கூடத்தகாதவர்கள் என்கிற கருத்தை பறைசாற்றும் மனுநீதியின் மண்ணாய்ப்போன நீதியை முன் அத்தியாயத்தில் கண்டோம்.

அறிஞர்கள் மட்டுமல்ல அரசர்களாக இருந்தாலும் கூட அவர்களும் தீண்டத்தகாதவர்களே. இததகைய அரசர்களுக்கு சூத்திர அரசர்கள் என்று பெயர் – அவர்கள் ஆண்ட நாடுகளுக்கு சூத்திர நாடுகள் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டது . இவர்கள் சூத்திரர்கள் என்று அறியப்படவேண்டி இவர்கள் பூணூல் அணிவது தடுக்கப்பட்டது. நாலுவகை சாதியில் சூத்திரருக்கு மட்டும் பூணூல் அணிய உரிமை இல்லை.

மனு நூல் தர்மத்தின்படி மனிதர்கள் ஒரே பிறவியில் இரு பிறவி பிறந்தாக வேண்டும் . முதல் பிறவி தாய்வயிற்றில் இருந்து பிறக்கும்பொழுது ஆகும். இரண்டாம் பிறவி அறிவு நூல்களை ( அதாவது வேதப்பொய்களை) கற்று பூணூல் அணியும்போது ஆகும். அரசர்கள் சூத்திரர்கள். ஆகையால் அவர்கள் இரண்டாம் பிறப்புக்கு தகுதி படைத்தவர்கள் அல்ல. காரணம் அவர்கள் பூணூல் அணியக்கூடாது. அரசர்கள் வேதம் படித்து பூணூல் அணியத் தகுதி இல்லாததால் அவர்களுக்கு அரசியல் ஆலோசனை சொல்லி வழி நடத்த ( அதாவது வழிகெடுக்க)  ஒரு ராஜரிஷி – பிறப்பால் பிராமணர்- கூடவே இருப்பார். கட்டுச் சோற்றுக்குள் பெருச்சாளியை வைத்துக்கட்டியதுபோல்தான் இதுவும்.

அத்துடன் இந்த வர்ணங்களுக்குள்ளேயே கோத்திரங்கள் உண்டு. அந்த கோத்திரங்களின் பெயர்கள் பெரும்பாலும் வட இந்திய ஆரிய முனிவர்களின் பெயர்களை ஒட்டியே இருக்கும். உதாரணமாக விஸ்வமித்திரர் கோத்திரம், கவுஷ்ய கோத்திரம், வசிஷ்ட கோத்திரம், காஸ்யப கோத்திரம் இப்படிப்பல. இதை ஏன் குறிப்பிடுகிறேன் என்றால் வடநாட்டில் கி. பி ஏழாம் நூற்றாண்டில் வந்து புகுந்த ஆரியக்கூட்டம் ( இது பற்றி விரிவான வரலாற்று சம்பவங்கள் பின்னர்) அங்கு ஆண்டாண்டுகளாக வாழ்ந்துவந்த மக்களை – ஆதி திராவிடர்களாக்கி  இடத்தை பிடுங்கிக்கொண்டு விரட்டிவிட்டு ஆரிய சிலந்திவலையை அகலமாகப்  பின்னிவிட்டது.

ஆதாரம்: It was in 7th c.A.D. after the demise of Harsha, the last great Dravidian Emperor, the invading groups joined together at Mount Abu in Rajasthan and formed a United Front against Indian Dravidians under the leadership of Persians, the fire worshippers, who later on claimed that they are the Brahmins. Because of their united efforts, they were able to capture political power from the Dravidians in North India and they formed 'Aryavardha', the Kingdom of the Aryans.(  HISTORY OF INDIA PROF. G. K. MISRA)

அதன்விளைவுதான் இப்படிப்பட்ட கோத்திரங்களின் பெயர்களில் வட இந்திய வாடை அடிக்கிறது. இந்த கோத்திரங்கள் ஒன்றில் கூட தமிழ் முனிவர்களின் பெயர்கள் காணப்படுவது இல்லை. ஏனென்றால் இவைகள் இறக்குமதி சரக்குகள். இந்த மண்ணில் மலர்ந்த தொல்காப்பியத்தில் இந்த கோத்திரங்கள் குறிப்பிடப்படவில்லை.

அப்படி நாடும் வீடும் பறிகொடுத்து ஓடிவந்த இந்த மண்ணின் சொந்த மக்களே “தலித்” என நாடு முழுதும் அழைக்கப்படுகின்றனர். தலித் என்கிற சமஸ்கிருத வார்த்தைக்கு அடிமட்ட, ஒடுக்கப்பட்ட , நசுக்கப்பட்ட, துண்டுகளாக நொறுக்கப்பட்ட என்று பொருள் கொள்ளலாம். ஆங்கிலத்தில் இவற்றை "ground", "suppressed", "crushed", or "broken to pieces" என்றும் கூறி விளக்கலாம். இப்படி மக்களை அடிமட்டமாக்கி, ஒடுக்கி, நசுக்கி, துண்டு துண்டுகளாக நொறுக்கிய பெருமை மனு நீதிக்கே சென்று சேரும். இதை தனது ஆராய்ச்சி  நூலில் குறிப்பிடும் அரசியல் சட்ட மேதை டாக்டர் அம்பேத்கார் “பொதுக் குள‌ங்களில் நாய், ஆடு மாடுகள் கூட தாகத்திற்காக தண்ணீர் குடிக்கலாம், ஆனால் ஒரு தலித் தண்ணீர் குடிக்கக் கூடாது என்று சொல்லும் இந்தப் பார்ப்பனர்கள் வாழும் நாட்டில் நான் ஒரு மிருகமாக பிறந்திருக்கக் கூடாதா? “ என புலம்பி அழுகிறார்.

இந்த தாழ்த்தப்பட்டோருக்கு – தலித்துகளுக்கு ஒரு சிறப்பு பெயர் கொடுக்க நினைத்த காந்தி அடிகள் அவர்களை ஹரிஜன் அதாவது கடவுளின் குழந்தைகள் என்று அழைக்கச் சொன்னார். அவர் கூற்றுப்படி ஏற்றுக்கொண்டாலும் ஹரி என்பவர் மட்டும் கடவுள் அல்லவே . இன்னும் பல பெயர் கொண்ட கடவுள்கள் இருக்கிறார்களே. அப்படியானால் இந்த தலித்துக்கள் எந்தக் கடவுளின் குழந்தைகள்? ஹரியின் குழந்தைகள் என்றால் சிவனின் குழந்தைகள் என்று இல்லாமல் ஆகிவிடுமா? அப்படியானால் கடவுளின் பெயர் என்ன ஹரியா? சிவனா? ஹரியும் சிவனும் ஒண்ணு  அதை அறியாதவன் வாயில் மண்ணு என்று புருடாவெல்லாம் விடக்கூடாது. இரண்டும் ஒன்றென்றால் ஏன் தனிப்பெயர்கள்? பெயர்கள் மட்டுமா தனி? ஸ்தல விருட்சங்கள் என்கிற மரங்களில் இருந்து- வழிபடும் முறைகளில் இருந்து – ஊற்றும் எண்ணெயில் இருந்து- நெற்றியில் போடும் நாமத்தில் இருந்து – படைக்கும் நைவேத்தியத்தில் இருந்து கடவுளின் முன் பாகுபாடுகள் ஏன்?

மனுதர்மத்தின் அத்தியாயம் ஒன்றில் வசனங்கள் ( CHAPTER: 1)

93. As the Brahmana sprang from (Brahman's) mouth, as he was the first-born, and as he possesses the Veda, he is by right the lord of this whole creation.

96. Of created beings the most excellent are said to be those which are animated; of the animated, those which subsist by intelligence; of the intelligent, mankind; and of men, the Brahmanas;

99. A Brahmana, coming into existence, is born as the highest on earth, the lord of all created beings, for the protection of the treasury of the law.

100. Whatever exists in the world is, the property of the Brahmana; on account of the excellence of his origin The Brahmana is, indeed, entitled to all.

ஆகியவைகள் வியப்பின், வினாக்களின், விந்தைகளின் உச்சகட்டமாகும்.

இந்த 93,96,99, 100  ஆகிய சுலோகங்களின்  கருத்துப்படி வேதங்களை உச்சரிக்க தகுதி படைத்தவனும், பdaiடைக்கப்பட்ட உயிர் இனங்களில் எல்லாம் மிக மிக  உயர்ந்தவனும், அறிவுச்செழுமை நிறையப்பெற்றவனும், ஆட்சியில் அமர்ந்து அதிகாரம் செலுத்துவதற்கென்றே ஸ்பெஷலாக  ஆண்டவனால் படைக்கப்பட்டவனும், நாட்டின் சொத்து சுகங்களை பாதுகாக்கவும் ,பராமரிக்கவும், தகுதி படைத்தவனும் மொத்தமாக சொல்லப்போனால் படைப்பின் அர்த்தமும், படைக்கப்பட்ட அனைத்து சுகபோகங்களுக்கும் சொந்தக்காரனும் “அவாளைத்” தவிர வேறு “எவாளும்” இல்லை. “இவாளைத்”தவிர மற்ற அனைவரும் உப்புக்கு சப்பாணிதான். ஆகவே இப்படி ஸ்பெஷல் சலுகைகளோடு படைக்கப்பட்ட பிராமணர்கள் அனைவரும் கை கோர்த்து “  ஆண்டவன் படைச்சான்- என்கிட்டே கொடுத்தான்- அனுபவி ராஜான்னு அனுப்பி வச்சான் “ என்றும், “ உலகம் பிறந்தது எனக்காக- ஓடும நதிகளும் எனக்காக – மலர்கள் மலர்வது எனக்காக “ என்றும் கும்மாளமிட்டுப் பாடலாம்.  இப்படிப்பட்ட போதனைகளை நிலை பெறச்செய்து  ஒரு பெரும்பான்மை மக்கள் கூட்டத்தின் சமூக அந்தஸ்தை இடுப்பொடித்துப்போடும் மனு நீதி மனித குலத்துக்கு நீதியா? கடவுளின் பெயர் சொல்லி இப்படி ஒரு கர்மாந்திரக் கருத்தைப் பரப்பி ஒரு சிறு கூட்டம் நாட்டை சுரண்டுவது முறையா? சிந்திக்கவேண்டியவர்கள் சிந்திக்கவேண்டியவை இவை. சிந்திக்க வைப்போம்.

இனியும் இருக்கின்றன ஏராளம்.

இன்னும் சுழலும் இந்த சாட்டை ...

-இபுராஹீம் அன்சாரி