சகோதரியே! - தொடர் - 11 31

அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய

அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால். . .

அன்பார்ந்த சகோதர, சகோதரிகளே! (அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் (வரஹ்)    - (இறைவனின் சாந்தியும், சமாதானமும் தாங்கள் அனைவர் மீதும் என்றென்றும் நிலவட்டுமாக!).

அத்தியாயம் 7 முதல் 10 வரை இஸ்லாமியத் திருமணம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதைப் பார்த்தோம். மேலும் திருமணம் சம்பந்தமாக இந்த அத்தியாயத்திலும் தொடர்ந்து பார்ப்போம்.

ஒரு சகோதரரிடம் (இவர் ஓர் ஆலிம் -  ஒரு கம்பெனியில் வேலை செய்து வருகிறார்) “எளிமையான திருமணத்தைப் பற்றி தங்களின் கருத்து என்ன?” என்று கேட்டேன்.

“எளிமை என்பது ஆளாளுக்கு மாறுபடும். 3ஆயிரம் சம்பளம் வாங்குபவர், 10ஆயிரம் சம்பளம் வாங்குபவர் என்ற வேறுபாட்டில் அவரவர் வசதிக்கு தக்கவாறு மாறும். இந்த எளிமை திருமணத்திற்கு மட்டும் அல்ல, எல்லா காரியங்களுக்கும் பொருந்தும்” என்றார். 

மேலும் அவருக்கு சொந்தத்தில் திருமணம் நடைபெற்றபொழுது வலீமா விருந்து அவர்தான் கொடுத்துள்ளார். அவர், இத்தனைப் பேருக்குத்தான் வலீமா விருந்து தருவேன் என்று சொல்லியிருக்கிறார். பெண்ணின் தந்தையோ, தனக்கு நிறையப் பேர் இருக்கிறார்கள் என்று சொல்லி, மேற்கொண்டு வரும் நபர்களுக்கு ஆகும் செலவை தான் தந்து விடுவதாகச் சொன்னாராம். (இவரின் கருத்து, சபீரின் கருத்தோடு ஒத்து போகிறது).

பத்திரிகை என்பது திருமண நிகழ்ச்சியைத் தெரிந்து கொள்ளத்தான், இதற்கு அதிகமாக செலவழிப்பது வீண் விரயம்தான்.

ஈமான் என்பது (சபீர் சொன்னது போல்) ஏற்றம் இறக்கமாகத்தான் இருக்கும். எது எளிமை, எது ஆடம்பரம், எது வீண் விரயம் என்பதை நன்றாக ஆய்வு செய்து, நாம் செய்யும் காரியங்கள்  அனைத்திற்கும் 'தன்னந்தனியாக யாருடைய உதவியும் இல்லாமல்' வல்ல அல்லாஹ்விடம் பதில் சொல்ல வேண்டும். மேலும் ''எப்படி சம்பாதித்தாய் - எப்படி செலவழித்தாய்'' என்று 'வல்ல அல்லாஹ் கேட்கும் கேள்விக்கும்' நாம் பதில் சொல்லியாக வேண்டும். அதனால் வல்ல அல்லாஹ் அனைத்தையும் அறிந்தவன் என்பதை மனதில் வைத்து செயல்படுவது, நம் அனைவருக்கும் நன்மை அளிக்கும்.

விருந்தை ஏற்றுக்கொள்வது:

இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்''  உங்களில் ஒருவர் வலீமா (மண) விருந்துக்கு அழைக்கப்பட்டால் அதனை ஏற்றுச் செல்லட்டும்!  என அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார். (அறிவிப்பவர்: அபூ ஹுரைரா(ரலி) அனஸ்(ரலி)  (புகாரி : 5173).

நம்மை விருந்திற்கு அழைக்கிறார்கள். நாம் போவதா? வேண்டாமா? என்று சில நேரங்களில் குழப்பம் வரும். காரணம் நமது வீட்டில்  நடந்த நிகழ்ச்சிக்கு 'அவர்கள்' வரவில்லை, அதனால் நாமும் அவர்கள் அழைப்பை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியதில்லை என்று புறக்கணிக்கக் கூடாது.

விருந்துக்கு அழைத்து விட்டார்கள் உடன் போய்விடலாம் என்ற நினைப்பு வரும்பொழுது; மணமகன் தரும் விருந்தா? நபிவழிப்படி திருமணம் நடக்கிறதா? என்று யாரும் ஆய்வு செய்வதில்லை. என் உயிர் நண்பன் வீட்டுத் திருமணம், அண்ணன், தம்பி, அக்கா, தங்கை அல்லது உறவினர்கள் வீட்டுத் திருமணம், போகவில்லை என்றால் கோபித்துக் கொள்வார்களே!, நம்முடைய வீட்டுத் தேவைகளை புறக்கணித்து விடுவார்களே! என்ற பயத்தை, எண்ண ஓட்டங்களை மனதில் ஷைத்தான்  ஓட விடுவான். இந்த நேரத்தில் அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடையத் தூதருக்கும் ''நாம் கட்டுப்பட வேண்டுமா?'' இல்லை ''நம்மை வழிகெடுக்க வாய்ப்பை எதிர்பார்த்து காத்துக் கொண்டு இருக்கும் ஷைத்தானுக்கு கட்டுப்பட வேண்டுமா?'' என்பதை நாம் அலசி ஆராய்ந்து செயல்பட வேண்டும்.

திருமணத்திற்கு உறவினர் வருகை:

ஒரு காலத்தில் திருமணத்திற்குச்  சில தினங்கள் முன்பாகவே வீடு கலகலப்பாக ஆகி விடும், உறவினர்களின் வருகையால். ஆனால் இப்பொழுது மண்டபங்களில் திருமணம் நடப்பதால், மண்டபத்திற்கு வந்துவிட்டு அங்கேயே கை கொடுத்து விட்டு, பிள்ளைகளின் படிப்பைக் காரணம் காட்டி உடன் சென்று விடுகிறார்கள்.

இப்பொழுது நம் சமுதாயத்தில் பண பலம் அதிகமாகிக்கொண்டே இருக்கிறது. ஆனால் 'ஆள் பலம்' என்பது குறைந்து கொண்டே வருகிறது. பெரிய வீடுகள், நிறைய அறைகள், ஆனால் வீட்டின் அறைகளின் எண்ணிக்கை அளவுக்குக் கூட மனிதர்கள் இல்லை. நாம் சிந்திக்க வேண்டிய காலகட்டத்தில் இருக்கிறோம்.

பணம் அதிகமாக இல்லாத இடங்களில் ஆள் பலம் அதிகமாக இருக்கிறது. நாம் பணத்தை சம்பாதிக்கும்  அதே நேரத்தில் நம்முடைய உறவினர்களையும், நல்ல நட்புகளையும்,  நம்மை விட்டுப் பிரியாமல் 'அவர்களின்' உறவைப் பேணி பாதுகாத்துக் கொள்ள வேண்டும். மனித பலம்தான் மிக முக்கியம்.

திருமணத்திற்கு அழைக்கும் முறை:

எங்கள் வீட்டுத் திருமணத்திற்கு குடும்பத்தோடு வாருங்கள் என்று சொன்ன 'காலம் ராக்கெட்டில் ஏறி செவ்வாய் கிரகத்திற்கு சென்று விட்டது'. இப்பொழுது பத்திரிக்கையில் சாப்பாடு டோக்கன் பின் குத்தி வருகிறது. பத்திரிக்கையோடு டோக்கன் வந்தால் சாப்பாடு, வெறும் பத்திரிக்கை வந்தால் சாப்பாடு நமக்குக் கிடையாது.

திருமண கூப்பாடு என்று வருகிறார்கள், என்ன சொல்கிறார்கள் பெண்களுக்கு மட்டும் சாப்பாடு என்று அழைக்கிறார்கள். இல்லையென்றால் ஆண்களுக்கு மட்டும் சாப்பாடு என்று அழைக்கிறார்கள். குடும்பத்தோடு சாப்பாடு தருகிறாயா? உன் வீட்டுத் திருமணத்திற்கு வருகிறேன் என்று இனி நாமும் சொல்ல வேண்டியதுதான். குடும்பத்தில் ஒருவர் போய் பிரியாணி சாப்பிட, மற்றவர் வீட்டில் சாப்பிடுவது என்பது சரிதானா? இது நல்ல பண்பாடா?

விருந்து உபசரிப்பு:

ஒரு நபிவழி திருமணத்திற்கு சென்றிருந்தேன். பந்தல் போட்டு, மேடை அமைத்து பேச்சாளர்களை  அறிமுகம் செய்து இரண்டு பேர் பயான் செய்தார்கள். நான் நண்பரோடு சென்றிருந்தேன். பந்தல் நுழை வாயிலில் வரவேற்க ஆளும் இல்லை. உச்சி வெயிலில் மண்டை காய, பந்தலுக்கு நுழைந்தால் ஒரு கிளாஸ் தண்ணீர் கூட தரவில்லை. பேச்சு முடிந்த  உடன் வெளியே வந்து சிறிது தூரம் சென்று கடையைத் தேடி பாக்கெட் தண்ணீர் வாங்கி குடித்து விட்டு, வீட்டில் போய் சாப்பிட்டோம். (சாப்பாட்டிற்காக போகவில்லை, வற்புறுத்தி அழைத்தார்களே என்று சென்று வந்தோம்). நபிவழி திருமணம் என்றால் எளிமையான திருமணம் என்று அர்த்தம்.  வந்தவர்களை வாங்க என்று கூட கூப்பிடாமல், ஒரு கிளாஸ் தண்ணீர் கூட தராமல் திருமணம் செய்வது கஞ்சத்தனம் என்று சொல்லலாம்.

வருகிறவர்களை நல்லபடியாக வரவேற்று, அவர்களுக்கு குளிர்பானம் கொடுக்கலாம். அதிகமான இடங்களில் ரோஸ் மில்க் கொடுக்கிறார்கள். காலம் அறிந்து எதையும் கொடுத்தால் நலமாக இருக்கும். குளிர் காலங்களிலும், மாலை நேரங்களில் நடக்கும் திருமணங்களிலும்  சூடான பானமும், வெயில் காலங்களில் குளிர்ந்த பானங்களும் கொடுக்கலாம். வந்தவர்களுக்கு என்ன வேண்டும் என்று விசாரித்தும் கொடுக்கலாம்.

திருமணம் நடத்துபவர்கள் பயான் நிகழ்ச்சி வைத்தாலும், ஆடம்பரமாக நடத்தினாலும் இதையெல்லாம் வருகின்றவர்கள் பொருட்படுத்தமாட்டார்கள்.

திருமணத்திற்கு வந்தவர்களை நல்லபடியாக வரவேற்று, உபசரித்து, நல்லமுறையில்  உணவும் (குறையில்லாமல்) அளித்து அனுப்பினால், 'மக்கள்' மனத்திருப்தி அடைவார்கள். ''வரவேற்பும், உணவும் சரியில்லை என்றால் ஏன் வந்தோம் என்ற மனக்குறையோடு செல்வார்கள்''. திருமணத்தில் வரவேற்பும், உணவும் மிக முக்கியம் என்பதை மறந்து விடாதீர்கள்.

நிகழ்ச்சிகளில் கவனத்தில் கொள்ளாதது:

திருமணம் மற்றும் எந்த நிகழ்ச்சியானாலும்:  எண்ணெய் கண்டு பல நாட்களான தலையுடனும், தண்ணீரைக் கண்டு பல நாட்களான உடையுடனும் ''பாவா, அய்யா, அம்மா, ராசா, எஜமான்'', என்ற ஈனக் குரலில் அழைத்துக் கொண்டு, ஏழைக் கூட்டங்கள் நிற்பார்கள்.

பிரியாணி வாசனை, இந்த ஏழைக் கூட்டங்களின் மூக்கைத் துளைக்க, பெரிய எதிர்பார்ப்புடனும்  நமக்கு உணவு கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடனும் காத்துக் கொண்டு இருப்பார்கள்.

நிகழ்ச்சிகளை நடத்தும் பெரியவர்களின் வாய்களில் இருந்து வெளிவரும் அமுத மொழிகள்: போயா, போமா, போடா, போடீ உனக்கு என்ன அவசரம், விருந்திற்கு வந்தவர்கள் அனைவரும் சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் உனக்குச் சோறு கிடைக்கும், போ... போ... அங்கே ஓரமாய்ப் போய் நில், இங்கு வாசலில் நிற்காதே என்று அடிக்காத குறையாக விரட்டுகிறார்கள்.

இவர்களை உள்ளே அழைத்து,  சாப்பாடு போடப் போவதில்லை. ஆனால் இவர்களுக்கு பார்சல் சாப்பாடு கொடுத்து அனுப்பலாம் அல்லவா? வந்தவர்கள் அனைவரும் சாப்பிட்டு செல்லும் வரை, இந்த ஏழைகளைப் பசியுடனும், சாப்பாடு கிடைக்குமா? கிடைக்காதா? என்ற குழப்பத்துடனும் வெளியில் நிற்க வைப்பது சிறந்த பண்பாகுமா?

விஷேச நிகழ்ச்சிகள் நடத்தும் வீடுகளில் வேலைக்கு ஆட்கள் சேர்த்திருப்பார்கள். இவர்களின் விஷயத்திலும் கவனமற்றே இருக்கிறார்கள். வெளியில் நிற்கும் ஏழைகளுக்கும், வேலை செய்பவர்களுக்கும் கடைசியாக மீதப்பட்ட உணவைத்தான் தருகிறார்கள். விருந்து வைப்பதற்கு 2மணி நேரம் முன்னதாகவே உணவு தயாராகி விடும். அதனால் வேலை செய்பவர்களுக்கு, முன்னதாகவே உணவைக் கொடுத்து, 'உன் குடும்பத்தாருக்குப் போய் கொடுத்து விட்டு வந்து விடு' என்று சொன்னால் வேலை செய்பவரின் உள்ளம் எவ்வளவு மகிழ்ச்சி அடையும்.

வீடியோ:

திருமண வீட்டில் வீடியோ எடுக்கப்படுகிறது. நம் சொந்தங்கள் எவ்வளவு பேர்கள் இருக்கிறார்கள் என்பது மற்றவர்களுக்குத் தெரிய வேண்டாமா? பெண்ணுக்கு என்ன சீர் கொடுத்தோம் என்று தெரிய வேண்டாமா? மேலும் வெளிநாட்டில் உள்ள தந்தை, அண்ணன், மாமா, மச்சான் பார்க்க வேண்டாமா? அதனால் வீடியோ எடுக்கிறோம் என்று சொல்கிறார்கள்.

தமது பார்வைகளைத் தாழ்த்திக் கொள்ளுமாறும் தமது கற்புகளைப் பேணிக் கொள்ளுமாறும் நம்பிக்கை கொண்ட பெண்களுக்குக் கூறுவீராக! அவர்கள் தமது அலங்காரத்தில் வெளியே தெரிபவை தவிர மற்றவற்றை வெளிப்படுத்த வேண்டாம். தமது முக்காடுகளை மார்பின் மேல் போட்டுக் கொள்ளட்டும். (அல்குர்ஆன் : 24:31)

அந்நிய ஆண்களுக்கு முன்னால் இறைநம்பிக்கை கொண்ட பெண்கள்  எப்படி இருக்க வேண்டும், என்பதை வல்ல அல்லாஹ் குர்ஆனில் தெளிவாக விளக்குகிறான். ஆனால் வீடியோ எடுக்கும்பொழுது மேற்கண்ட வசனம் முற்றிலுமாக புறக்கணிக்கப்படுவதை நிறையத் திருமணங்களில் கண்டு வருகிறோம். வீடியோ எடுப்பவன் பிற மதத்தைச் சேர்ந்தவனாக இருக்கிறான் (வீடியோ எடுப்பவன் நம் சமுதாயத்தைச் சேர்ந்தவனாக இருந்தாலும் நம் குடும்பத்து பெண்களை ஹிஜாப் இல்லாமல் பார்ப்பதற்கு அனுமதி இல்லை). அவனுக்கு முன்னால் ஹிஜாப் இல்லாமல் அனைத்துவிதமான அலங்காரங்களோடு சேலையோடு நிற்கிறார்கள். முதலில் அவன்தான் பெண்களைப் பார்க்கிறான். வீடியோ எடுத்தப் பிறகு ''குடும்பத்துப் பெண்களை'' மணமகள் வீட்டு ஆண்களும்,  மணமகன் வீட்டு ஆண்களும், வெளிநாட்டில் உறவினர்களுக்கு திருமண கேஸட் அனுப்பி வைக்கும்படும்பொழுது அவர்களும், அவர்களின் நண்பர்களும் பார்க்கிறார்கள். ''குடும்பத்துப் பெண்கள் என்ன காட்சிப்பொருளா?'' அல்லது இது என்ன 'சினிமா கேஸட்டா' (சினிமா பார்ப்பதற்கு  மார்க்கத்தில் அனுமதி இல்லை),  எல்லா ஆண்களும் கண்டு ரசிப்பதற்கு.  (எவ்வளவுதான் உயிர் நண்பனாக இருந்தாலும் நம் குடும்பத்து ''பெண்களை'' ஹிஜாப் இல்லாமல் பார்ப்பதற்கு 'நண்பனுக்கு' அனுமதி இல்லை).

நவீன காலம், புதிய மாடல் என்று சொல்லி கொசுவலைகள்,   'சேலை' என்ற பெயரில் தயாரித்து விற்பனைக்கு வருகின்றன. இதைத்தான் பெண்கள் விரும்பி வாங்கி உடுத்திக் கொள்கிறார்கள். (பெண்கள் ஆடை அணிந்தும் நிர்வாணமாக இருப்பார்கள் என்ற நபி மொழிக்கு இந்த சேலைகளே உதாரணமாக இருக்கிறது).

வீடியோவைப்  பற்றிய விழிப்புணர்வு கொஞ்சம் கூட இல்லாமல் இந்த அநாச்சாரத்தை, ஆண்கள் முதல் பெண்கள் வரை அனுமதித்து வருவது மிகவும் கண்டிக்கத்தக்கது. வல்ல அல்லாஹ்வின் கட்டளைகள்  மீறப்படும் இந்த வீடியோ தேவைதானா? என்பதுப் பற்றி அனைவரும் சிந்திக்க வேண்டும்.

வாசகர்களுக்கு ஒரு கேள்வி:

திருமணத்தில் மார்க்க வரம்புகள் அனைத்தையும் மீறப்படும் வீடியோ தேவைதானா?

இன்ஷாஅல்லாஹ் வளரும்...

அலாவுதீன் S.