இஸ்லாமியப் பொருளாதாரச் சிந்தனைகள்... தொடர் - 7 36

தொடர்  : ஏழு

மதங்களும் பொருளாதார இயலும் ( தொடர்ச்சி).

கடந்த வாரம் வெளியிடப்பட்ட தொடரைப் படித்த அன்பின் சகோதரர்கள் சில கேள்விகளைக் கேட்டு இருந்தார்கள். தொடரைத் தொடரும் முன்பாக எனக்குத்தெரிந்தவரை அவர்களுக்கு  பதில் கூறிவிட   நினைக்கிறேன். 

முதலாவதாக அபுதாபியிலிருந்து கவியன்பன் கலாம் அவர்கள் 

முற்றிலுமாக இல்லாவிட்டாலும், ஓரளவுக்குத் துறவறத்தைப் போதிக்கும் சூஃபிஸம் மற்றும் தப்லீக் பயான்களிலும் இருப்பதால் நம்மிலும் இப்படிப் பொருளாதாரத்தில் ஆர்வம் இல்லாமல் இருப்பதையும் சுட்டிக் காட்டுவீர்கள் என்று நம்புகிறேன். – என்று கேட்டிருந்தார்கள். சூபிசம் பற்றிய அவர்களின் கேள்விக்கு  நான் திருமறையின் கீழ்க்கண்ட வாசகத்தையே பதிலாகத் தர விரும்புகிறேன். 

''அவர்கள் தாங்களே புதிதாக உண்டாக்கிக் கொண்ட துறவித்தனத்தை நாம் அவர்கள் மீது விதிக்கவில்லை.'' (அல்குர்ஆன் 57:27).

அரிப்பு எடுக்காமலேயே சிலர் சொரிந்து கொள்வார்கள் . இதுவும் அப்படித்தான் என்பது தெள்ளத் தெளிவாகிறது. 

அடுத்து தப்லீக் பற்றிய கேள்விக்கு பதிலாக நான் பட்ட உணர்ந்த அனுபவங்கள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையிலேயே பதில் தர முடியும்.  இவை எனது சொந்தக் கருத்துக்கள். ஏற்பதும் ஏற்காததும் அவரவர் உரிமை.  என்னைப் பொருத்தவரை இளமையில், ஓதும்  பள்ளிகளுக்கு அல்லது மதரசாக்களுக்குச் சென்று மார்க்கக் கல்வி என்று தனியாக பயில வாய்ப்பு அமையாத  பலருக்கு அடிப்படையான மார்க்க அறிவைத் தந்தது தப்லீக் இயக்கம் என்பதை மட்டும் சொல்ல விரும்புகிறேன். 

 இன்று பல்வேறு இயக்கங்களில் இருந்துகொண்டு பலவித விளக்கங்கள் சொல்லி வரும் பெரும்பான்மையான பலரும் இந்த தப்லீக்கில் ஆரம்ப காலத்தில் ஈடுபட்டவர்கள்தான் என்பதை மறுக்க முடியாது. தப்லீக் பற்றி பலவித ஆதரவு மற்றும் எதிர்ப்பான கருத்துக்களை பல மார்க்கம் பயின்ற அறிஞர்கள் சொல்லி வருவதால் நமது உணர்வுகளை மட்டும் சொல்லி இதற்கு முற்றுப் புள்ளி வைக்க நினைக்கிறேன். சில இளைஞர்கள்  தப்லீக்கின் காரணமாக பொருள்  ஈட்டுவதில் ஆர்வம்  இல்லாமல் இருக்கிறார்கள் என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன். அதே நேரம் தப்லீக்கின் காரணமாக மட்டுமா இருக்கிறார்கள்? இன்று பல்கிப் பெருகி இருக்கிற பல்வேறு இயக்கங்களில் ஈடுபட்டுள்ள இளைஞர்கள் தங்களின் வாழ்வை இப்படி வீணடித்துக் கொண்டு அரசியல் கலந்த வாடையுடன் அணிவகுத்தும் நிற்கிறார்களே –ஆர்வக்  கோளாறு காரணமாக உடன் பிறந்த சகோதரனை, உற்றார் உறவினரை- உடன் பயின்றவனை - ஊர் மக்களை- உடனுறையும் தெருவாரை- பங்காளிகளைப்  பகையாளிகளாகப் பார்த்து ஒற்றுமை இன்றி விலகிப்போகும் பழக்கம் மேலோங்கிவிட்டதே – வெட்டுப் பழி குத்துப் பழி விளைந்து வருகிறதே- என்கிற சமுதாயத்தின் சாக்கடை  காட்சிகளுக்கு  மத்தியில் அமைதியாக மார்க்கப் பணி ஆற்றும் தப்லீக் சிறந்ததே என்பது என் கருத்து.    உழைப்பின் உன்னதத்தை உணராமல் தப்லீக் உட்பட எந்த ஒரு இயக்கத்திலும் தீவிரமாக ஈடுபட்டுக்கொண்டு வாழும் நாட்களை வீணடிப்பதை  ஏற்க முடியாது. இப்படி பல குடும்பங்களின் உழைக்கும் வல்லமை பெற்ற இளைஞர்கள் திசை மாறிய பறவைகளாய் பறப்பதை ஏற்கவே முடியாது. உழைக்கிற நேரத்தில் உழைக்க வேண்டும்- தொழுகை நேரத்தில் தொழ வேண்டும்- சமூகப் பணி ஆற்றும் நேரத்தில் சமூகப் பணி ஆற்ற வேண்டும் என்று வகுத்துக் கொண்டால் யாருக்கும் பிரச்னை வராது. 

“Work while you work 

Play while you play

That is the way 

To be Happy and Gay “  - என்று ஆறாம் வகுப்பிலேயே  படித்து இருக்கிறோமே. 

அடுத்து தம்பி அஹமது அமீன் அவர்கள் 

  ///“ஊருஞ்சதமல்ல, உற்றார் சதமல்ல, உறுப்பெற்ற 

பேருஞ்சதமல்ல, பெண்டீர் சதமல்ல, பிள்ளைகளும் 

சீருஞ்சதமல்ல, செல்வஞ்சதமல்ல, தேசத்திலே 

யாருஞ்சதமல்ல நின் தாள் சதங்கச்சியே கம்பனே !" என்று பாடுகிறார்.//

The above poetry is reflecting the trust and dependence towards poet's God.

Most of the mumblings of poets are their personal views cannot be considered for internalizing as a country's or personal's code of ethics.

என்று கருத்துத் தெரிவித்து இருக்கிறார்கள். இந்தக் கருத்துக்களில் இரண்டு முக்கிய பகுதிகள் உள்ளன. ஒன்று,  நான் மேற்கோளாகக்  காட்டியுள்ள பட்டினத்தார் பாடலில் உள்ளவை பட்டினத்தார் தான் நம்பும் கடவுளின் மேல் பட்டினத்தாருக்குள்ள  பக்தியை பறை சாற்றுவது. இரண்டு , இப்பாடலில் உள்ள கருத்துக்கள் அவரது சொந்தக் கருத்துக்கள்; அவற்றை வைத்து ஒரு நாட்டின் ஒட்டு மொத்த சமுதாயத்தை எடை போடக் கூடாது என்று தம்பி அமீன் அவர்கள் கூறுவதாக நான் புரிந்து கொள்கிறேன். இவ்விரண்டு கருத்துக்களுக்கும்  ஒரே வகையில் பதில் சொல்ல விரும்புகிறேன். 

முதலில் பட்டினத்தார் உடைய வரலாறு சொல்வதைப் பகிர விரும்புகிறேன்.  கோவலன் பிறந்த காவிரிப் பூம்பட்டிணத்தில் பெரும் செல்வந்தராகவும்  மிகப் பெரும் வணிகருள் ஒருவராகவும்  வாழ்ந்தவர்தான் பட்டினத்தார். இவருக்கு குழந்தை இல்லை என்று மிகவும் கவலைப்பட்ட நிலையில் ஒரு கிணற்றங்கரையில் கிடந்த ஒரு ஆண்   குழந்தையை எடுத்து வளர்த்தாராம். வணிகத்தின் முறைகளை அந்தக் குழந்தைக்குப் பயிற்றுவித்து அவனை ஒரு கப்பல் நிறைய சரக்குகளுடன் வெளி நாடுகளுக்கு அனுப்பினாராம். அவருடைய வளர்ப்பு மகனும் கொண்டு போன சரக்குகளை விற்றுவிட்டு மீண்டும் கப்பல் நிறைய சரக்குகளை ஏற்றிக் கொண்டு காவிரிப் பூம்பட்டினம் திரும்பியபோது , பெரும் செல்வந்தரான பட்டினத்தார் தனது வளர்ப்பு மகன் கொண்டு வந்திருந்த பெட்டிகளை  இறக்கிப் பிரித்து  முத்தும் பவளமு தங்கமும் இருக்குமென எதிர்பார்த்து  ஆவலுடன் பார்த்த போது உள்ளே இருந்ததோ மாட்டுச் சாணத்தினால் செய்யப்பட்ட விராட்டியும் தவிட்டு மூட்டைகளும் மட்டுமே. அதிர்ச்சி அடைந்த பட்டினத்தாருக்கு “ காதற்ற ஊசியும் வராது காணும் கடை வழிக்கே” என்று மாயமாய் மறைந்துவிட்ட வளர்ப்பு மகன் எழுதி வைத்த ஓலை  ஒன்று கிடைத்ததால் அன்றே  அப்பொழுதே எல்லாவற்றையும் போட்டது போட்டாற்போல் விட்டு விட்டு துறவியானார் என்பது வழங்கப் படும் வரலாறு.  

பட்டினத்தார் விரும்பும் கடவுள்களை அவர் வழிபட்டதில் நாம் குறுக்கிடவில்லை. இவ்வளவு செல்வம் படைத்தவர் ஒரே சொல்லில் அனைத்தையும் துறந்தது அந்த வட்டாரத்தில் விஸ்வரூபம் எடுத்துத் தலைப்புச் செய்தி ஆயிற்று. அவர் சொன்னவைகளை மக்கள் சிந்திக்கத் தொடங்கினர். மிக எளிமையான பல பாடல்களை பாடி,  மக்களை துறவு மனப்பான்மைக்குள் திணித்துத் தள்ளினார்  என்பதே நாம் வைக்க விரும்பும் செய்தி.  

நாப்பிளக்கப் பொய்யுரைத்து நவநிதியம் தேடி

நலனொன்றும் அறியாத நாரியரைக் கூடிப்

பூப்பிளக்க வருகின்ற புற்றீசல்போலப்

புலபுலெனக் கலகலெனப் புதல்வர்களைப் பெறுவீர்

காப்பதற்கும் வகையறியீர் கைவிடவும் மாட்டீர்

கவர்பிளந்த மரத்துளையில் கால் நுழைத்துக் கொண்டே

ஆப்பதனை அசைத்து விட்ட குரங்கதனைப் போல

அகப்பட்டீர் கிடந்துழல அகப்பட்டீரே

இப்படியெல்லாம் பல இடங்களிலும் பட்டினத்தார் பாடி வரும்போது அவரைச்சுற்றி  சோம்பேறி பக்த கோடிகள் – பஜனை கோஷ்டிகள் கூடியதால் மனித உழைப்பு விரயப்   பட்டது என்பதை சுட்டவே பட்டினத்தாரை  ஒரே ஒரு உதாரணமாக நான் சுட்டிக் காட்டினேன். அந்தக் கால கட்டத்தில் அவர் பாடிய பாடல்கள் மக்களிடையே ஹிட்டானவையாகும். இதே போல் பல பாடல்கள்- பற்பல சித்தர்கள் பாடி மக்களை உழைத்து முன்னேறவிடாமல் சோம்பேறிகளாக்கினர். 

தம்பி அஹமது அமீன் அவர்கள் கூறுவதுபோல் ஒரு தனி மனிதன் தான் விரும்பும்  கடவுளை துதி செய்தான் என்றால் இந்தப் பாட்டுக்கள் வெளிவராமல் தோப்புக் கரணம் போட்டு கன்னத்தில் போட்டுக் கொள்வதோடு நிறுத்திக் கொண்டிருக்க வேண்டும். அடுத்தவர்களுக்கு  போதனையாக உழைக்காதே! செல்வம் தேடாதே! சுகம் தேடாதே! எல்லாம் வீண்! பிறவி ஒரு மாயை! உலகம் ஒரு  சூன்யம்! தேடி என்ன புண்ணியம்! எதுவும் நிலைக்காது! என்கிற உழைப்புக்கு எதிர்மறையான கருத்துக்களைப் பரப்பிய காரணத்தால் - இவைகளை பின்பற்ற ஒரு கூட்டம்  அவர் பின்னால் சிங்கி அடித்துக் கொண்டு – பிச்சை எடுத்துக் கொண்டு – சுற்ற இத்தகைய பாடல்கள்  பின் விளைவுகளை விதைத்ததால்  இந்தக் கட்டுரையில் அதைக் கையாள வேண்டி வந்தது.  

இப்படியெல்லாம் பற்பல சித்தர்களும் துறவிகளும் பாடி அந்தக் கருத்துக்கள் மக்கள் மனதில் புகுந்து உலக வாழ்வே ஒரு மாயை- பிறப்பதே ஒரு சுமை என்ற எதிர்மறை மனப்பான்மையை வளர்க்கும் கருத்துக்களுக்கு எதிராக அல்லாஹ் வழங்கிய அருள் மறை வேதம் மனிதப் பிறவிகளுக்கு நான் இருக்கிறேன்! கவலைப் படாதே!  என்று நம்பிக்கை  ஊட்டுகிறதே  என்பதுதான் நமது ஒப்பீடு.  இப்படிப் பட்ட ஒப்பீடுகளை பின்னர்   சுட்டிக் காட்டவே பட்டினத்தார்  பாடல்களை நாம் பயன்படுத்த வேண்டி வந்தது. 

அல்லாஹ் தனது அருள் மறையிலே கூறுகிறான்

உன்னத உணவு வழங்குபவர்களில் மிகச் சிறந்தவன்: அறிவு மிக்கவன்; மன்னித்தருள் பவன். ( 22: 58-66)

அருள்பாலிப்பவன்: உணவும் பானமும் அளிப்பவன் ; துன்பங்களை அகற்றுபவன்; படைப்பினங்களின்  மீது ஆதிக்கம் செலுத்துபவன் . ( 6: 12-18)   

பேரண்டம் முழுவதற்கும் அதிபதி; உரிமையாளன்; எஜமானன்; பரிபாலித்து வளர்ப்பவன்; ஆட்சியாளன் ( 1:1)  நீங்கள் ஏன் கவலைப் படுகிறீர் பட்டினத்தாரே? மற்றவர்களையும் கவலைப்பட வைக்கிறீர் ?   

இவ்வுலக வசதிகளை  தான் நாடுகிறவர்களுக்கு கணக்கின்றி அளிக்கின்றான்  (2:212)

அவன் அனைவருக்கும் உணவளிக்கின்றான் ( 6: 14)  (பிச்சை எடுத்து சாப்பிடு என்று சொல்லவில்லை .)

உங்களுக்காகவும் நீங்கள் உணவளிக்காத படைப்பினங்களுக்காகவும் வாழ்க்கை வசதிகளை ஏற்படுத்தினான்  ( 15: 19-22) 

பூமியில் உள்ள ஒவ்வொரு உயிரினத்துக்கும் உணவளிப்பது அல்லாஹ்வின் பொறுப்பில் உள்ளது ( 11: 6)

ஆகவே மீண்டும் சொல்கிறேன். அல்லாஹ்வின் அருள் மறையை ஒப்பிட்டு மனித வாழ்வும் பிறவியும்  மகத்தானது . அல்லாஹ் மனிதனை சாதிக்கவே படைத்தான் ; எண்ணற்ற இன்பங்களை நேர்வழியில் இனிமையாக அனுபவிக்கவே படைத்தான்.  (mumblings of poets ) பாட்டெழுதிப்  புலம்பப் படைக்கவில்லை. கையறு நிலையில் நின்று கதறப் படைக்க வில்லை. உண்ணவும் உடுத்தவும் மனைவி மக்களை வைத்து சுகிக்கவும் புசிக்கவும் படைத்து நன்மை தீமைகளை நபிமார்களை அனுப்பி வழியும் காட்டினான். இக்கருத்துக்களை இயன்ற அளவு எடுத்துரைப்பதே இந்த ஆக்கங்களின் நோக்கம். 

மிக அருமையான கருத்தை கேள்வியாக எழுப்பி சில சிந்தனைகளை இங்குப் பகிர உதவிய இள நெஞ்சினரான தம்பி  அஹமது அமீன் அவர்களுக்கு மிக்க நன்றி. அவரது அருமையான சிந்தனைச் சிதறல்கள் சில உண்மைகளை வெளிக்கொணர காரணமாயின.   

கவிஞர் தம்பி சபீர் அவர்கள் கேட்பது 

குப்பன் பணக்காரனாயிருப்பதற்கும் சுப்பன் ஏழையா இருப்பதற்கும் குப்பனுஞ்சுப்பனுந்தானே காக்கா காரணம்? பொருளாதாரக் கொள்கை இதில் எங்கே வருது?

உண்மையில் தாங்கள் குறிப்பிட்டு இருப்பதைப் போல் தொடக்கத்தில் பார்த்தால் இது ஒரு கண்ணைக் கட்டும் கேள்விதான். 

ஒரே சமுதாயத்தில் ஒரே சூழ்நிலையில் பிறந்து  வளரும் குப்பனும் சுப்பனும் வாழ்க்கை வசதிகளில் நேர் மாறான நிலைக்குப் போவதற்கு அவரவரின் சொந்தப் பழக்கங்கள் காரணங்களானாலும் – மனிதர்களை உருவாக்குவது அவர்களது எண்ணம். நான் ஒன்றும் குப்பனும் சுப்பனும் ஆடம்  ஸ்மித்தையும் ஆல்பிரெட் மார்ஷேளையும் எங்கேல்சின் பொருளாதார விதிகளையும் மல்துசின் மக்கள்தொகை கோட்பாடுகளையும் படித்து தங்களை உருவாக்கிக் கொள்ள வேண்டுமென்று சொல்ல வரவில்லை. அவரவர் இயல்பும் எண்ணங்களும் அவரவரை உருவாக்கும் கருவிகள். பொருளாதாரக் கொள்கை  என்று மட்டும் கணபதி அய்யர் போல் “ சிம்பிளாக” சொல்வதானால் வீணாகிற        குடிப்பழக்கத் துக்காக குப்பன் செலவு செய்யாமல் சேமிக்கிறான். சேமிப்பு முதலீட்டை உருவாக்குகிறது என்று சொல்லிவிடலாம். அந்த அவனின் எண்ணமே வாழ்வு.   

பூமியில் இருப்பதும் வானத்தில் பறப்பதும் அவரவர் எண்ணங்களே! நெஞ்சினில் துணிவிருந்தால் நிலவுக்கும் போய்வரலாம்.  அதே நேரம் எண்ணங்கள் தானாகவும் உண்டாகலாம் – உதிக்கலாம்- உலகைப் பார்த்தும் உண்டாகலாம். நல்ல செயல்களும் நல்ல ஒழுக்கங்களும் நன்மைகளைத்தரும் என்று அறிந்தவன் உயர்வான் அந்த எண்ணம இழந்தவன் தாழ்வான். இது தனிமனித ஒழுக்கத்தில் ஆரம்பிக்கும் சமூகப் பொருளாதாரம் . தனித் தனி மனிதன்தான் சமுதாயத்தை உருவாக்குகிறான். தனி மனித ஒழுக்கம் உயரும்போது குப்பன் போன்றவர்களின் பொருளாதாரமும் உயர்கிறது. குடிக்கும் சுப்பன் தனது பொருள்களை வீணான வழியில் செலவு செய்கிறான். குடிக்காத குப்பன் தனது பொருள்களை  விரயம் செய்யாமல் சேமிக்கிறான் ; சிறக்கிறான். குப்பனின்  குடிசையிலும் சுப்பனின் சேரியிலும் மனிதனின்  இயல்பான பொருளாதார கவனம்   இரத்த அணுக்களிலும் எண்ணங்களிலும்  இருக்கவே செய்யும். அதுவே அவர்களை உயர்த்தும் அல்லது தாழ்த்தும்.   அத்துடன் 

அல்லாஹ் தான் நாடுவோர்க்கு நேர்வழி காட்டுகிறான் ( 24: 45-46)  என்பது திருமறை. 

செயல்கள் அனைத்தும் எண்ணங்களைப் பொறுத்தே அமைகின்றன. ஒவ்வொருவருக்கும் அவர் எண்ணியதே கிடைக்கிறது என்பது நபி மொழி. ( அறிவிப்பாளர் : உமர் இப்னு ஹத்தாப்  ஸஹீஹுள் புகாரி பாகம்:1  அத்.:  1). 

“எவ்வினையோர்க்கும் இம்மையில் தம்மை இயக்குதற்க்கு இன்பம் பயக்குமோர் இலக்கு” என்று  மனோன்மணீய காப்பியம் கூறுகிறது.  

“ தீதும் நன்றும் பிற தர வாரா” – என்றார் கணியன் பூங்குன்றனார். 

கடந்த வாரம் தொடரின் நிறைவுப் பகுதியில் குறிப்பிட்டவை அப்படியே இன்னும் பேசப்படாமல் இருக்கின்றன. வரும் வாரம் இன்னும் நிறையப் பேச  வேண்டி இருக்கிறது .

இன்ஷா அல்லாஹ் தொடரும். 

இபுராஹீம் அன்சாரி