ரியல் எஸ்டேட் - சிந்திப்போம் ! [தொடர் - 3] 23

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்...

உலகப் பொருளாதார மந்த நிலைக்குப் பிறகு உலகம் முழுவதும் ரியல் எஸ்டேட் தொழில் பெரிய அளவில் பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும் நமதூரில் மட்டும் நிலம் மற்றும் கட்டிடங்களின் விலை நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக ஏறிக்கொன்டே தான் இருக்கிறது. இப்படி பிற பகுதிகளில் இல்லாத அளவிற்கு ரியல் எஸ்டேட் தொழில் இங்கு மட்டும் அமோகமாய் நடைபெற்றுக் கொன்டிருப்பதற்கான காரணம் தான் என்ன? என்று பார்ப்போமேயானால் முக்கியக் காரணமாக நமதூரில் பெண் பிள்ளைகளுக்கு சீதனமாக வீடு கட்டிக் கொடுக்கும் பழக்கம் இருப்பதைச் சொல்லலாம். வேறு சில காரணங்களும் உண்டு இன்ஷா அல்லாஹ் அதையும் தொடர்ந்து பார்ப்போம்.

இவ்வாறு பெண் பிள்ளைகளுக்கு சீதனமாக வீடு கட்டிக் கொடுக்கும் பழக்கம் நாம் அறிந்த வரை அதிரைப்பட்டினத்தில் மட்டுமல்லாது காயல்பட்டினம், கீழக்கரை மற்றும் கேரளாவில் சில ஊர்களிலும் உண்டு. விரல் விட்டு எண்ணக்கூடிய அளவிற்கு ஒரு சில பகுதிகளில் மாத்திரமே இப்பழக்கம் இருப்பதால் பிற ஊர் மக்கள் இதைக் கடுமையாகச் சாடுவதும் உண்டு. ஒரு சபையில் நான் இருக்கும் போது நமதூர் சகோதரர் ஒருவரை அங்கிருந்த ஒருவர் ஏக வசனத்தில் விமர்சனம் செய்து கொன்டிருந்தார். அங்கே வரதட்சனைக் கொடுமை சம்பந்தமாக அன்றைய தினம் அவர் பேச வேண்டியிருந்தது. அந்த சகோதரர் விமர்சிக்கப்பட்டது அவர் செய்த குற்றத்திற்காக அல்ல அதிரைப்பட்டினத்தில் நடைமுறையில் இருக்கும் பழக்கத்திற்காக.

பிற ஊர்களைக்காட்டிலும் வரதட்சனைக் கொடுமைகள் அதிரைப்பட்டினத்தில் குறைவே. அதிரைப்பட்டினத்தில் மாப்பிள்ளைக்கு பைக், மைனர் சைன் என்று எதுவும் இல்லை. பெண்ணுக்கு இத்தனை பொவுன் நகை போட வேண்டும் என்ற கெடுபிடியும் இல்லை. இருந்தாலும் மூஸா நபியின் கைத்தடி பாம்பாய் மாறி அனைத்து மந்திரவாதிகளின் பாம்பையும் விழுங்கினாற் போல் நமதூரில் சீதனமாகக் கொடுக்கின்ற வீடு பிற ஊர்களின் அனைத்து சம்பிரதாயஙகளையும் அதற்கான செலவிணக்களையும் சேர்த்தே விழுங்கிவிடும்!? பிற ஊர் சம்பிரதாயங்களான மாப்பிள்ளைக்கு மோதிரம், சைன், பைக், மற்றும் பணம், பெண்ணுக்கு நகை, பாத்திரம் பன்டம் என எல்லா செலவுகளும் சேர்ந்து அதிகப்பட்சமாக 5, 6 இலட்சத்தை எட்டும். ஆனால் நமதூரில் வீடு மட்டுமே ஏறத்தாழ 15, 20 இலட்சத்தை எட்டிவிடும். இதனால் நமதூரில் ஏழை மற்றும் நடுத்தர வர்கத்தினர் படும் கஷ்டம் சொல்லி மாலாது.

ஒரு சகோதரியோடு பிறந்துவிட்டால் அல்லது ஓரிரு பெண் பிள்ளைகளைப் பெற்றுவிட்டால் அவர்களுக்கான காரியங்கள் முடியும் வரை தன்னைத்தானே உருக்கிக் கொள்ளும் மெழுவர்த்தியாய் தன்னுடை ஆசா பாசம் அத்துனையும் துறந்து தங்களுடைய இளமையை வெளிநாடுகளில் தொலைத்த இன்னும் தொலைத்துக் கொன்டிருக்கிற ஆண்களும் அவர்களின் பிரிவால் தாய் நாட்டில் தவித்துக் கொன்டிருக்கிற பெண்களும் ஏராளம். தண்ணீருக்குள் மீன் அழுதால் அதன் கண்ணீரை யார் அறிவார் என்பதைப்போல் இவர்களுடைய வாழ்க்கை நகர்ந்து கொன்டிருக்கிறது என்றால் அது மிகையல்ல என்றே நினைக்கின்றேன்.

நமதூரில் வீடுகட்ட ஆகும் செலவை விட வீட்டு மனை வாங்குவதற்கு ஆகும் செலவே அதிகம். இதற்கு பெண்களுக்கு வீடு கொடுக்குப்பது மாத்திரம் காரனமல்ல. வேறு சில காரனங்களும் உண்டு. நமதூரில் பெரும்பாலும் யாரும் வெளியூர் சம்பந்தங்களை விரும்புவதில்லை. 95 சதவிகிதத்திற்கும் அதிகமான திருமனங்கள் ஊருக்குள்ளேயே அதுவும் உறவுகளுக்குள்ளேயே நடைபெற்றுவிடுகிறது. பிற ஊர்களில் ஏற்கெனவே உறவுகளுள்ள வெகு சிலரே வெளியூர்களில் திருமன உறவுகளை வைத்துக் கொள்கின்றனர். இதனால் ஊருக்குள்ளேயே அதிகரிக்கும் குடும்பங்கள், அவர்களுக்கான வீடுகள் என வீடு மற்றும் மனைகளுக்கான தேவை அதிகம். பற்றாக்குறைக்கு பணம் இருக்கின்றது என்பதற்காக நிலங்களிலே முதலீடு செய்து நம் மக்கள் 4, 5 மனைகளை வாங்கி பதுக்கி வைத்துக் கொள்கின்றனர். இதனால் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டு நிலங்களின் விலை உயர்வுக்கு வழிவகுத்துவிடுகிறது.

தன்னுடைய வீட்டைத் தானே கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் என்ற நிலை ஆண்களுக்கு இருந்திருந்தால் கூட்டுக் குடும்பமாக வாழ்வதையே அதிகம் விரும்பியிருப்பார்கள். ஒரு வீட்டிலேயே இரண்டு மூன்று குடும்பங்கள் வாழ்ந்து கொன்டிருக்கும். எனவே வீட்டு மனைகளின் தேவையும் பாதியாகக் குறைந்திருக்கும். இது தான் பிற ஊர்களில் இருக்கின்ற நிலை. இதனால் தான் பிற ஊர்களில் வீட்டு மனைகளுக்கான விலை ஏற்றம் என்பது சொற்பமாகவே இருக்கிறது. ஆனால் நமதூரில் தனக்கான வீட்டைத் தன்னுடைய மனைவியின் தகப்பனோ, அவளின் சகோதரர்களோ, அல்லது அவளின் உறவினர்களோ தானே கட்டப்போகிறார்கள்! முட்டையிடும் கோழிக்குத்தானே ( _ ) எரியும்! அதனால் மாப்பிள்ளைகளுக்கு என்ன கஷ்டம்? எனவே தான் தன்னுடைய மனைவி வீட்டார் பிச்சை எடுத்தாலும் பரவாயில்லை என்று மின்சார வரி கட்டக் கூட தகுதியில்லாதோரும் தனக்கு தனி வீடு கட்டிக் கேட்கின்றனர்.

மேலும் சிலர் இன்னும் ஒரு படி மேலே போய் தன் மனைவி வீட்டார் மீது அதிகாரம் செலுத்துவதும் அவர்களுடைய வீட்டில் தான் நாம் இருக்கின்றோம் என்ற அடிப்படை அறிவு கூட இல்லாமல் அவர்களை வீட்டை விட்டு வெளியே போகச் சொல்வதும் ஜீரனிக்க முடியாதவை. இதனால் சொந்த வீடிருந்தும் அனாதையாய் தன் இளமையைத் தன் பிள்ளைகளுக்காக இழந்த எத்தனையோ பெற்றோர்கள் முதுமையில் தங்களுடைய பிள்ளைகளின் அரவனைப்பின்றி அகதிகளாக தர்காக்களில் தஞ்சம் புகுந்திருக்கின்றனர்!? இன்னும் சில இடங்களில் அவர்களுடைய பெண்மக்களே இதற்குக் காரனமாக இருந்திருகிறார்கள் என்பது வேதனையின் உச்சம்!

நம்முடைய மனைவி வீட்டுக்கு மாப்பிள்ளைகளாகவே சென்றிருக்கிறோம் என்பதை நாம் மறந்துவிடக்கூடாது. அங்கே பெண் வீட்டார்களோடு கூடி வாழ்வதில் நமக்கு அசௌகரியங்கள் இருந்தால் நாம் தான் வீட்டை விட்டு வெளியில் வரவேண்டுமே தவிர அவர்களை வெளியேற்ற நினைப்பது எவ்வகையில் நீதமாகும் என்பதை நாம் அனைவரும் சிந்திக்கக் கடமைப்படிருக்கிறோம். நமக்கு தனி வீடு வேண்டும் என்று நினைப்பதில் குற்றமில்லை. ஆனால் நம்முடைய தேவைகளை நாம் தான் பூர்த்தி செய்துகொள்ள வேண்டுமே தவிர பெண் வீட்டாரல்ல.

மேலும் பெண் எடுப்பவர்களும் பெண்ணுக்குத் தனி வீடு இருக்கின்றதா என்று பார்த்து நிச்சயம் செய்கின்றனர். ஏனென்றால் வீடு கட்ட வேண்டிய பொறுப்பு அவர்களுடய பிள்ளைக்கு வந்துவிடுமாம்! என்ன ஒரு நல்ல(?) எண்ணம். இதனால் இரண்டு பெண் பிள்ளைகளை வைத்திருப்பவர்கள் இரண்டு வீடு வைத்திருந்தால் தான் தங்களுடைய பிள்ளைகளுக்கு திருமனம் முடித்துக் கொடுக்க முடியும் என்கின்ற நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுவிடுகின்றனர். இந்த நிலை தீவிரமடைந்தால் அது பெரும் சாபக்கேடாகவே அமையும். அல்லாஹ் நம் அனைவரையும் பாதுகாக்க வேண்டும்.

முஸ்லிம்களாகிய நாம் ஏக இறைவனால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட இந்த இஸ்லாமிய மார்க்கத்தை அதில் பிறந்துவிட்டோம் என்பதற்காக அல்ல உண்மையிலேயே நேசிக்கின்றோம், இஸ்லாத்தின் நெறிமுறைகளைப் பின்பற்றி வாழ்வதில் பெருமிதம் கொள்கிறோம் என்பது உண்மையானால் ஒரு விசயத்தை நம்முடைய மனதில் ஆழமாய்ப் பதிய வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

அப்துல்லாஹ், அப்துல் ரஹ்மான், அப்துல் காதிர் என்றும் பாதிமா,ஆய்ஷா, மர்யம் என்றும் பெயர் வைத்துக் கொள்வதினால் நாம் முஸ்லிம்களாக ஆகிவிட முடியாது. என்னதான் நாம் வணக்கத்திற்கு உறியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை என்றும் முஹம்மது ஸல்... அல்லாஹ்வின் அடியாரும் தூதரும் ஆவார்கள் என்றும் சாட்சி கூறுபவர்களாக இருந்தாலும் தனக்கு விரும்புவதையே பிறருக்கும் விறும்பாத வரை உண்மையான ஈமான் கொன்டவர்களாக முடியாது. அல்லாஹ்-வின் தூதரின் எச்சரிக்கையைப் பாருங்கள்.

பாகம் 1, அத்தியாயம் 2, எண் 13 (ஹதீஸ்: புகாரி)

'உங்களில் ஒருவர் தமக்கு விரும்புவதையே தம் சகோதரனுக்கும் விரும்பும் வரை (முழுமையான) இறைநம்பிக்கையாளராக மாட்டார்' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்" என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.

இஸ்லாம் கூட்டு வாழ்க்கையையும், கூட்டுத் தொழுகையையும் நம் மீது கடைமையாக்கி இருப்பதும் முஸ்லிம்கள் ஒரு கட்டிடத்தைப் போன்றவர்கள் என்றும் உடல் உறுப்புக்களைப் போன்றவர்கள் என்றும் உருவகப்படுத்தப்பட்டிருப்பதும் நாம் ஒருவருக் கொருவர் உதவியாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே யன்றி வேறில்லை.

திருமனம் என்ற பெயரில் பெண் வீட்டாரை கசக்கிப் பிழிந்து அவர்களை சக்கைகளாக்க நினைப்பது கொள்ளையடிப்பதை விட கொடிய செயலாகும். இஸ்லாம் அனுமதித்த பிரகாரம் நம்முடைய மனைவியருக்கு அவர்களுடைய பெற்றோர்களிடமிருந்து கிடைக்க வேண்டிய உரிமைகள் கிடைக்காவிட்டால் அவர்களின் சார்பாக அதனை பெறுவதற்கு போராட மட்டுமே நமுக்கு உரிமை இருக்கிறதே தவிர மனைவி வீட்டாரின் ஒட்டு மொத்த உரிமைகளையும் அபகரிக்க நினைப்பதை சமூகம் எவ்வாறு சரி கண்டது என்பது வியப்பிற்குரியாதே!

யாரெல்லாம் இது போன்ற சமூக விரோத செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்களோ அவர்களுக்கு ஆலிம்கள் பகிரங்கமாக அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்ய வேண்டும். தங்களுடைய செயல்களை மாற்றிக் கொள்ளாத வரை அவர்களுக்கு சமூக அங்கீகாரம் வழங்கக்கூடாது. திருமனங்கள் மற்றும் பொது நிகழ்ச்சிகளில் அவர்கள் புறக்கனிக்கப்பட்டால் தங்களுடைய செயல்களை அவர்கள் திருத்திக் கொள்வார்கள், மற்றவர்களுக்கும் அது ஒரு பாடமாக அமையும் இன்ஷா அல்லாஹ்!

மேலும் சமூக அங்கத்தினர்களும் தங்களுடைய செயல்களை பிறரைப் பாதிக்காத வண்ணம் அமைத்துக் கொள்ள வேண்டும். அவ்வாறு பிறரை பாதிக்கக் கூடிய செயல்கள் நம்மிடமிருந்தால் அது நம்முடைய ஈமானைக் கேள்விக் குறியாக்கிவிடும் என்பதை நாம் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும். அல்லாஹ்-வின் தூதரின் எச்சரிக்கையைப் பாருங்கள்.

பாகம் 1, அத்தியாயம் 2, எண் 10 (ஹதீஸ்: புகாரி)

'பிற முஸ்லிம்கள் எவருடைய நாவு, கையின் தொல்லைகளிலிருந்து பாதுகாப்புப் பெறுகிறார்களோ அவரே முஸ்லிமாவார். மேலும் அல்லாஹ்வால் தடுக்கப்பட்டவற்றைவிட்டு ஒதுங்கியவரே முஹாஜிர் எனும் துறந்தவராவார்' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்" என அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.

******************************************************************************

பெண்களுக்கு வீடு கொடுப்பதை நாம் குற்றமென்று கொள்ள வாய்பில்லை. ஆனால் வீட்டை மாப்பிள்ளை வீட்டார் கேட்டுப் பெறுவதையோ அல்லது தன்னுடைய மனைவி பெயரில் பத்திரப் பதிவு செய்ய வேண்டும் என்று நிர்பந்திப்பதையோ, ஒரு போதும் ஏற்க முடியாது. அவ்வாறு செய்வதும் வரதட்சனையின் ஒரு அங்கமே. நிச்சயமாக வரதட்சனை இஸ்லாத்தின் பார்வையில் பெருங் குற்றமே. தனியாக இருக்க வேண்டுமென்பதற்காக பெண் வீட்டாரை வீட்டை விட்டு வெளியேற்ற நினைப்பது மிகப் பெரும் இழி செயலேயன்றி வேறு இல்லை.

பிறருக்கு துன்பம் தரும் எவரும் முஸ்லிமாக இருக்க முடியாது என்பதை நாம் அனைவரும் மனதில் நன்கு பதிய வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். ஒவ்வொருவரும் தங்களுடைய செயல்களை ஒருமுறை சீர்தூக்கிப் பார்த்து சரி செய்து கொள்ள வேண்டும். இல்லை என்றால் நாம் எவ்வளவுதான் நல்ல அமல்களைச் செய்திருந்தாலும் நம்மால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நாளை மறுமையில் அது பறிகாரமாக்கப்பட்டு இறுதியாக நரகத்தைச் சுவைக்க வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டுவிடும்! என்பதையும் உணர்ந்து மிகவும் எச்சரிக்கையாக நடந்து கொள்ள வேண்டும். அல்லாஹ் நம் அனைவரையும் நரகத்தின் அனைத்து தீங்குகளை விட்டும் பாதுகாப்பானாக

மேலும் இப்பழக்கத்தை பிற ஊர் சகோதரர்கள் விமர்சிப்பதற்கும், உங்கள் ஊரில் பெண்களுக்குத்தான் வீடாமே? நீங்களெல்லாம் பொண்டாட்டி வீட்டுக்கு போவீர்களாமே? என்றெல்லாம் கேள்விகளைத் தொடுப்பதற்கும் இத்தனை பிரச்சனைகளும் குழப்பங்களும் நமதூரின் இப்பழக்கதின் (பெண்களுக்கு வீடு) பின்னே இருக்கிறது என்பதற்காகவா? என்றால் பெரும்பாலும் இதற்காக இல்லை என்பதே உண்மை! பின் எதற்காக விமர்சிக்கிறார்கள் என்று கேட்கிறீர்களா? இதன் மற்றொரு அம்சமாகிய "மாப்பிளை பெண் வீட்டுக்கு போவது" இதுதான் பிற ஊர் மக்களால் அதிகம் விமர்சிக்கப்படுகிறது!

இன்ஷா அல்லாஹ் இதன் சாதக பாதகங்களை அடுத்து அலசுவோம்.

நீங்களும் வாங்க தவறுகளைச் சுட்டிக் காட்ட!

நிச்சயமாக அல்லாஹ்வே மிக்க அறிந்தவன்!

ம அஸ்ஸலாம்

- அபு ஈசா