மனு நீதி மனித குலத்துக்கு நீதியா? அலசல் தொடர் - 5 25

அலசல் தொடர்: ஐந்து. 

மனித குலத்தை பிறப்பிலேயே பாகுபடுத்திப்பார்க்கும் மனுநீதி, “சனாதனதர்மம்” என்பதன் அடிப்படையில் தொகுக்கப்பட்டதாகும். இந்த சனாதன தர்மம் என்பதன் அடிப்படை ETERNAL என்கிற என்றும் அழியாத தன்மையாம். எது என்றும் அழியாது என்றால் பிறப்பும் அழியாது இறப்பும் அழியாது. இதற்கு ஆரம்பமும் கிடையாது முடிவும் கிடையாது. (தலை சுத்துது) இது பற்றி நிறைய வாதப்பிரதிவாதங்கள் உள்ளன. அதற்குள் செல்ல விரும்பவில்லை. ஆனாலும் சனாதன தர்மம் என்பது பரப்பி வைத்திருக்கிற - நியாயப்படுத்தி வைத்திருக்கிற பாகுபாடுகளை மட்டுமே நாம் சுட்டிக்காட்ட விரும்புகிறோம். இத்தகைய மனிதகுலப் பாகுபாடுகளை பரப்பும் வேதங்களை நம்பும் மனிதர்களுக்கு இடையே விழிப்புணர்வைக் கொண்டுவரவே முயற்சிக்கிறோம். 

ஏற்கனவே கூறியபடி இந்த சனாதன தர்மம் என்பதற்கு அழிவு கிடையாது. ஒருபிறப்பில் செய்யும் காரியங்களின் வினைக்கேற்ப மறு பிறவி ஏற்படும் என்பதால் ஆத்மாவுக்கு அழிவு கிடையாது. இது ஒரு நான்-ஸ்டாப் நிகழ்ச்சி. காரியங்கள் என்பதை இந்த வேதங்கள் “கர்மா” என்று குறிப்பிடுகின்றன. அவரவர் செய்யும் கர்மாவுக்குத் தகுந்தபடி அவர்களுக்கு அடுத்த பிறவி ஏற்படும். தண்டனையும் கிடைக்கும் இதுவே சனாதன தர்மம். இதை நான் புரிந்து கொண்டது ஒரு வேடிக்கை நிறைந்த வினோதமான காலகட்டத்தில். 

காஞ்சிபுரத்திலே இருக்கின்ற சங்கர மடத்தின் தலைவர் ஜெயேந்திர சரஸ்வதி சாமி அவர்கள் ஒரு கொலை வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்டு நீதிமன்றத்தில் அந்த வழக்கு நடைபெற்று வருகிறது. அந்த வழக்கின் நடைமுறை சமயத்தில் ஜெயேந்திர சரஸ்வதி அவர்கள் காவல் துறையால் கைது செய்யப்பட்டு வேலூர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். அந்த நேரம் அவர் பத்திரிக்கைகளில் கூறியது. “ என் கர்மாவின் பயனை அனுபவித்து வருகிறேன்” என்பதாகும்.  அதாவது முற்பிறவியில் அவர் செய்த கர்மத்தின் வினைப் பயனாக சிறையில் அடைக்கப்பட்டு இருக்கிறார் என்று அவர் கருத்து வெளியிட்டு ஒப்புக்கொண்டார். 

நாம் சுட்டிக்காட்ட விரும்புவது என்னவென்றால் இந்தப் பிறவியில் அவர் செய்ததாக கூறப்படும் ஒரு கொலைக்காகத்தான் அவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். காவல்துறையின் முதல் தகவல் அறிக்கை அப்படித்தான் கூறுகிறது. சென்ற பிறவியில் அவர் இன்ன பாவம் செய்தார் அதனால்தான் அவரை கைது செய்து சிறையில் அடைத்து இருக்கிறோம் என்று குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்யப்படவில்லை. அப்படித் தாக்கல் செய்திருந்தால் அந்த வழக்கு இந்தப் பிறவியில் அல்ல எந்தப்பிறவியிலும் செல்லாது. ஆகவே கர்மா என்பதும், அது பிறவி பிறவியாக தொடரும் என்பதும் ஒரு கவைக்குதவாத ஏமாற்றுக் கருத்து. 

இது தொடர்பாக நான் கேட்கவிரும்பும் இன்னொரு கேள்வி. அப்படி ஒருவேளை இந்த கொலைக்குற்றம் கர்மாவின் பயன் என்று ஒரு பெரிய மடத்தின் அதிபதி உறுதியாக நம்பும் பட்சத்தில் அந்த வழக்கையும் தண்டனையையும் வாய்மூடி ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டியதுதானே. ஏன் எதிர் வழக்காடவேண்டும்? ஏன் ஜாமீனில் வெளிவர முயலவேண்டும்? ஏன் வழக்கை நடத்தும் புதுவை நீதிமன்ற நீதிபதிக்கு கையூட்டு தந்து வழக்கில் இருந்து தப்பிக்க முயலவேண்டும்? அப்படியானால் இந்த சனாதன தர்மம் என்பதும் –கர்மா வினைப்பயன் என்பதும் ச்சும்மா .... ஒரு டூப்பு என்று ஒரு மடாதிபதியே ஒப்புக் கொள்வதாகத்தானே அர்த்தம்?

இதேபோல் ஒரு வழக்குத்தான் நித்யானந்தா சாமி என்கிற இன்னொரு புகழ்பெற்ற மடத்தின் தலைவர் மீது நடைபெற்று வரும் பாலியல் உறவு சம்பந்தமான வழக்கு. இவரும் கர்மாவின் வினைப்பயனைப்பற்றி உலகம் முழுதும் பேசி வருபவர். இந்த வழக்கின் உண்மை பொய் பற்றி பேச நான் வரவில்லை. வழக்கில் சாமியார் வசமாக மாட்டிக்கொண்டார். சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். ஜாமீனில் வெளியே வந்து இருக்கிறார். விதியே என்றும் கர்மவினை – பிரம்மன் எழுத்து என்றும் தாங்கிக் கொண்டு  இருக்க வேண்டியதுதானே. ஏன் கோடி கோடியாய் செலவழித்து வழக்கில் இருந்து தப்பிக்க மதுரைவரை சென்று ஆதீன மாஜிக் செய்கிறார்? 

ஆகவே இவற்றை போதிக்கும் குருமார்களிடையே கூட தாங்கள் போதிக்கும் மனு நீதியின் அடிப்படையில் அமைந்த சனாதன தர்ம கருத்துக்களின் மீது விசுவாசம் இல்லை. சும்மா ஹம்பக் வேலைகள் செய்து ஏமாந்தவர்களையும், ஏழை தாழ்த்தப்பட்டவர்களையும் பின்னணியில் தம்பூராவை டொய்ங் டொய்ங் என்று ஒலித்து இன்னும் ஏமாற்றுகிறார்கள். 

இப்போது இந்த பார்ப்பன முகாமிலிருந்து புதிதாக ஒரு புருடா வந்து இருக்கிறது. அதாவது தற்போதைய இந்திய பொருளாதார வீழ்ச்சிக்கும், இந்தியா ரூபாயின் மதிப்பின் வீழ்ச்சிக்கும் காரணம் அரசு மேற்கொண்ட தவறான பொருளாதார அணுகுமுறை/ நடவடிக்கை இல்லையாம்; உலகப் பொருளாதார வீழ்ச்சி இல்லையாம்; பங்கு வர்த்தக சரிவு இல்லையாம். இந்திய ரூபாயில் புதிதாக புகுத்தப்பட்ட அடையாளக்குறியின் “வாஸ்து " சரியில்லையாம். அந்த அடையாளத்தின் குறியில் தொண்டையில் ஒரு வெட்டுப்பட்டதைப்போல குறி இருப்பதால் பொருளாதாரம் வீழ்ந்து விட்டதாம். இதைகூறி இருப்பவர் ராஜ குமார் ஜான்ஜாரி என்கிற பச்சை பிராமணர். இனி நாட்டில் திட்ட கமிஷன் வேண்டாம்- திட்டக்குழு வேண்டாம்- நிதி அமைச்சர் வேண்டாம்- நிதிநிலை அறிக்கை வேண்டாம். இரண்டு பூணூல் போட்டவர்களைக் கூட்டி வந்து பூஜை, புனஸ்காரம் செய்தால் போதுமானது.பொருளாதாரம் கிடுகிடு வென்று வளர்ந்துவிடும்.

இந்தப் போக்கற்றவர்கள் இப்படி குற்றம் சாட்டக் காரணம் இந்த புதிய ரூபாயின் அடையாளக் குறியை உருவாக்கித் தந்ததவர் உதய குமார் என்கிற ஒரு தாழ்த்தப்பட்டவர். ஒரு சூத்திரன் கண்டு பிடித்தது சபை ஏறினால் இருக்கும் அனைத்து பிராமணத் தலைகளும் வெடித்து சிதறி விடுமல்லவா? அதுதான் காரணம். வேண்டுமானால் ஒரு சவாலாக இந்த புதிய ரூபாயின் அடையாளக்குறியின் தொண்டையில் இடது வலதாக போடப்பட்டிருக்கும் குறியை மாற்றிவிட்டு ஸ்ரீரங்கத்து நாமம் போல மூன்று பட்டைகளை  போட்டால் இந்தியப்பொருளாதாரம் எகிறிவிடுமா? அல்லது ரிசர்வ் வங்கியில் சென்று இந்தியா ரூபாய்க்கு தீட்டு கழிக்கலாமா? ஹோமம்/யாகம்  நடத்தலாமா? 

மனு நீதியின் அத்தியாயம் நான்கு CHAPTER IV  2,3,61,80, 81. கூறுகின்றன. 

2. A Brahmin must seek a means of subsistence which either causes no, or at least little pain to others, and live by that except in times of distress.

3. For the purpose of gaining bare subsistence, let him accumulate property by following those irreproachable occupations which are prescribed for his caste, without unduly fatiguing his body

61. Let him not dwell in a country where the rulers are Shudras, nor in one which is surrounded by unrighteous men, nor in one which has become subject to heretics, nor in one swarming with men of the lowest castes. 

80-81. Let him not give to a Shudra advice, nor the remnants of his meal, nor food offered to the gods; nor let him explain the sacred law to such a man, nor impose upon him a penance. For he who explains the sacred law to a Shudra or dictates to him a penance, will sink together with that man into the [dreadful] hell called Asamvrita. 

ஒரு பிராமணன் தனது அடிப்படைத் தேவைகளைப் பெறுவதற்காக தேவைப்பட்டாலே தவிர யாரையும் துன்புறுத்தக்கூடாது. அதாவது தனக்கு கஷ்டம் வந்தால்தான் அடுத்தவரை துன்புறுத்தி தனது கஷ்டத்தை நீக்கிக் கொள்ளலாம். “ஈன்றாள் பசி காண்பானாயினும் செய்யற்க சான்றோர் பழிக்கும் வினை” என்பதெல்லாம் பிராமணர் முன் ஜுஜுபி.  

தனது வாழ்வின் அத்தியாவசியங்களைத் தேடிக்கொள்ளவும் , சொத்துக்களை சேர்த்துக் கொள்ளவும் ஒரு பிராமணன் தனது உடம்புக்கு கஷ்டமும், அயர்வும் தராத தொழில்களைத்தான் தேடிக்கொள்ளவேண்டும். ( unduly fatiguing his body) .

எங்கேயாவது யாராவது ஒரு மூட்டை தூக்கும், வயலில் உழுது பயிரிடும், தெருக்கூட்டும், ரிக்க்ஷா இழுக்கும், கொத்தனார் வேலை பார்க்கும், சித்தாள் வேலைபார்க்கும் பிராமணரை பார்த்து இருக்கிறீர்களா? கடைத் தெருக்களில் காய்கறிகடை, பழக்கடை நடத்தும் பிராமணர்களைப் பார்த்து இருக்கிறீர்களா? கரிக்கோலமாக மெக்கானிக், வெல்டர், பெட்ரோல் பங்குகளில் வெயிலில் நின்று சேவகம் புரிவோரைப் பார்த்து இருக்கிறீர்களா? படைக்கப்பட்ட அனைத்து பிராமணர்களும் அறிவுக் கொழுந்துகளாக இருப்பதில்லை. அவர்களிலும் ஐந்தாம் வகுப்பில் கூட தேறாதவர்கள் உண்டு. அவர்களெல்லாம் கோயில்களில் மணி அடித்துக்கொண்டோ, சமையலறை வேலை செய்து கொண்டோதான் இருப்பார்கள். அவர்கள் சொகுசான வேலைகளில்தான் அமர்கிறார்கள் அல்லது அமர வைக்கப்படுகிறார்கள். உடல் உழைப்பு மூலம் பொருள் ஈட்டுவது அவர்களின் சாத்திரத்திலேயே தடுக்கப்பட்டு இருக்கிறது. “தின்றவன் திங்க திருப்பாலக்குடியான் தெண்டம் கொடுத்தான்” என்று ஒரு சொல்லடை உண்டு. அதுபோல் சமூகத்தில் தாழ்த்தப்பட்டவன் உழைக்க வேண்டும். பிராமணர்கள் சப்புக்கொட்டி சாப்பிடவேண்டும் என்பது மனுநீதி. காரணம் நெய்யிலே பிறந்து நெய்யிலே வளரும் நேசர்கள் இவர்கள். பஞ்சணைகளுக்கு இவர்கள் பெயரில்தான் பட்டா இருக்கிறது. 

சூத்திரர்கள் ஆளும் நாட்டிலும் , தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் அரசியல் செல்வாக்கும், படைபலமும் பெற்றவர்களாக இருக்கும் நாடுகளிலும் பிராமணர்கள் வசிக்கவே கூடாது என்கிறது மனுநீதி. (மனு நீதியை நம்பும் கொள்கை உடையவர்களின் செல்வாக்கிலே இருக்கும் தேசிய அரசியல் கட்சியினர் தாழ்த்தப்பட்டோர் கட்சியின் தலைவி மாயாவதியுடன் மட்டும் தேர்தல் கூட்டு வைக்கலாமா?)

ஒரு பிராமணன் ஒரு சூத்திரனுக்கு அறிவுரை, ஆலோசனை, கல்வி தரக்கூடாது. சூத்திரன் கையால் சாப்பிடக்கூடாது; சூத்திரக் கடவுள்களுக்குப் படைக்கப்பட்டவைகளை புசிக்கக்கூடாது, ஒரு சூத்திரனுக்கு பாவ பரிகாரங்கள் செய்யக்கூடாது. சாஸ்திரங்களை போதிக்ககூடாது; அப்படி மீறி போதித்தால் – பரிகாரம் செய்தால் அப்படி பாவம் செய்தவனோடு அந்த பரிகாரம் செய்யும் பிராமணனும் “அசம்விருதா” என்கிற கொடிய நரகத்தில் ஒன்றாக மூழ்கடிக்கப்படுவான் என்கிறது மனு நீதி. 

ஆனால் மடாதிபதி கொலை செய்யலாமா? திரைப்பட நடிகைகளோடு கொட்டமடிக்கலாமா? ஆசிரமம் வைத்து நடத்தி கன்னிகளை கற்பழிக்கலாமா? குழந்தைவரம் தருவதாக அர்த்தசாம பூசைக்கு ஏற்பாடு செய்யலாமா? யோகா சொல்லித்தருவதாக கூறி அகா சுகா –அகடம் பகடம் செய்யலாமா?  நீதிபதிகளை விலைக்கு வாங்கலாமா? தங்கபஸ்பம் செய்து தருவதாக கூறி கொள்ளை அடிக்கலாமா? மாட்டுக்கறி சமைத்து மது விருந்தும் நடத்தலாமா? தங்க நகைகளை வைத்து தங்கடம் நீக்கும் பூஜை செய்கிறேன் என்று தட்டிப்பறிக்கலாமா? ஒரு கர்ம வினைப்பயனும் ஒன்றும் செய்யாதா?. ஊருக்குத்தாண்டி உபதேசம் உனக்கும் எனக்கும் உல்லாசமா? எல்லாம் கப்சா – கட்டுக்கதை.

இன்னும் சுழலும் இந்த சாட்டை ...

-இபுராஹீம் அன்சாரி