பாலஸ்தீனப் படுகொலைகளும், பிரஞ்சு ஷூட்டிங்கும் 26

அல்லாஹ்வின் பெயரால்…

இஸ்லாம் அமைதியைப் போதிக்கும் மார்க்கம் நபி(ஸல்) அவர்கள் எப்பேர்ப்பட்ட சூழ்நிலையிலும் வாளெடுத்துப் போர் புரிவதைக் கடைசி வாய்ப்பாகத்தான் பயன்படுத்தினார்கள். அன்பினாலும், அமைதியாலும் பரப்பப்பட்டது இஸ்லாம் என்று நமக்கெல்லாம் தெரியும். 

சில இஸ்லாமிய விரோதிகளால் தவறாகச் சித்தரிக்கப்பட்டாலும், அதனை எல்லாம் தூசு போல துடைத்தெறிந்துவிட்டு “இஸ்லாம்” இன்று உலகிலயே அதிக மக்களால் வாழ்வியல் நெறியாக கடைபிடிக்கப்பட்டு, மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாய் வந்து தழுவி தவறாகச் சித்தரித்தவர்களின் முகத்தில் கரியைப் பூசிக்கொண்டுதான் இருக்கின்றார்கள். சத்தியம் ஜெயிக்கும் அசத்தியம் என்றாவது ஒருநாள் மண்ணோடு மண்ணாக அழிந்துவிடும். அல்லாஹ் போதுமானவன். இஸ்லாம் தீவிரவாதத்தை எள்ளளவும் விரும்பவில்லை, ஆதரிக்கவும் இல்லை.

பாலஸ்தீனம்

சுற்றிலும் அரபு நாடுகளின் அன்பு கரம் பற்றி அமைதியாகவும், கண்ணியத்துடனும் இருந்த “பாலஸ்தீனம்” என்ற நாட்டை, அந்த அரபுகளின் அமைதியைக் குலைக்க வேண்டியும்,மத்திய கிழக்கு ஆசியாவின் அதிகாரத்தைத் தன் கைக்குள் கொண்டுவர வேண்டியும், அந்நாடுகளுக்கு வல்லோன் வாரி வழங்கி இருக்கும் வளத்தைச் சுரண்டவேண்டியும் நினைத்த சில வல்லரசுகள் “ஜெருசலம்” என்ற புனித நகரை மையமாகக் கொண்டு இறைவனால் உயர்ந்த குலம் என்று கூறப்பட்ட (தன் துரோகச் செயல்களால் அதே இறைவனால் சபிக்கப்பட்ட, தான் உண்டு வாழும் வீட்டிற்கும் நாட்டிற்கும் துரோகம் செய்ததால் உலக முழுவதும் வெறுக்கப்பட்ட, அந்த துரோகத்திற்காக அடையாளம் தெரியாமல் வேரறுக்கப்பட்ட) “இஸ்ரேலியர்களை பாலஸ்தீனம் என்ற நாட்டில் குடியேற்றி, வந்தேறிகளுக்கு ஆயுதமும், நிதியும் கொடுத்து, அமைதியாக வாழ்ந்து கொண்டிருந்த அரபுகளைச் சீண்டி, ரத்தக் களறியை ஏற்படுத்தி "பாலஸ்தீனம்" என்ற நாட்டை உலக வரைபடத்தில் இருந்து எடுத்து விட்டு “இஸ்ரேல்” என்ற துரோகத்தின் சின்னத்தை மேப்பில் ஏற்றி தீயைப்பற்ற வைத்தன. அரபுகளின் அமைதியைக் குலைத்தன. இந்த வரலாற்றை இங்கு எழுத ஆரம்பித்தால் கல் நெஞ்சமும் கண்ணீர் விட்டு கதறி அழும்.

கொடுமைகள்

எத்தனையோ வகையில் தண்டிக்கப்பட்டிருந்தாலும், அவர்களின் டி.என்.ஏ யிலும் கலந்துவிட்டிருந்த ”இஸ்லாமிய வெறுப்பு” என்ற நெருப்பைக் கொண்டு தான் விரும்பும் போதெல்லாம் தன் வான்படையைப் பயன்படுத்தி குறிபார்த்து, முக்கியமாக ஆண் குழந்தைகளே வருங்காலப் பாலஸ்தீன தலைமுறையில் இருக்கக்கூடாதென்ற குறிக்கோள் கொண்டு சின்னஞ்சிறு பாலகர்களையும், இந்த உலகையே காணாத சிசுக்களையும் கொன்று குவித்து அழிக்கும் அரக்க குணம் படைத்த இஸ்ரேலுக்கு மேற்கத்திய நாடுகள் அரண்போல நின்று பாதுகாக்கின்றன. தன் சொந்த நாட்டிலிலேயே வந்தேறிகளால் சிறுமைப் படுவதைக் கண்டு ரசிக்கின்றன, அரபு நாடுகளின் வளங்களைச் சுருட்டி அவர்களை அழிக்கப் பயன்படுத்துகின்றன இந்த அழுக்குப்பிடித்த வல்லரசுகள், கொன்று குவிக்கும் பாலஸ்தீன இளைஞர்கள் உடற்பாகங்களை வெட்டி எடுத்து விற்கின்றது இந்த ஈன இஸ்ரேல்,

ஆப்கானிஸ்தான், ஈராக், பாலஸ்தீனம் போன்ற இடங்களுக்கெல்லாம் பொய் காரணங்களைச் சொல்லி சென்ற இடங்களிலெல்லாம் நிராயுதபாணிகளையும், பெண்களையும், முஸ்லிம் சமுதாயத்தை வேரறுக்கும் நோக்கோடு வருங்கால செல்வங்களான குழந்தைகளையும் கொன்றுகுவிப்பது எந்த வகையில் நியாயம்? ஏன் இந்த உலகநாடுகள் அதனைத் தட்டிக் கேட்கவோ,தண்டிக்கவோ முன்வரவில்லை?. முஸ்லிம்களின் இரத்தம் அந்த அளவிற்கு மலிவானதா? அல்லது இந்த காட்டேரிகளுக்கு சுத்தமான முஸ்லிம்களின் இரத்தம்தான் பிடித்திருக்கின்றதா ?

இந்தச் சம்பவங்களைக் கண்டு முஸ்லிம்களாகிய ஒரு சிலபேர் கண்ணை மூடிக்கொண்டு இருக்கின்றோம் பலர் அல்லாஹ்விடம் துவாச் செய்துகொண்டு, இருக்கின்றோம், ஆனால் கண் |முன்னால் தன் நாட்டின் பிஞ்சுக் குழந்தைகளும், தலைமுறைகளும்,அழித்தொழிக்கப்படுவதை கண்டு வேதனையுற்று உணர்ச்சி வசப்பட்ட ஒரு இளைஞன் பிரான்சில் உள்ள இஸ்ரேலியப் பள்ளிக்குச் சென்று தன்|கோபத்தை துப்பாக்கி மூலம் கொந்தளிக்க வைத்தான். அதில் சில பெரியவர்களும், இரண்டு சின்ன குழந்தைகளும் கொல்லப்படுகின்றனர். பாலஸ்தீனப்பள்ளியில் பாஸ்பரஸ் குண்டு போட்டு பல குழந்தைகளை அழித்தும்,இன்னும் சிலரை நிரந்தர ஊனப்படுத்தியும் கொக்கரித்த இஸ்ரேலிய அரசின் இனப்படுகொலைக்கு மத்தியில் இதெல்லாம் சிறு கடுகுக்கு சமம்தான்

இலட்சக்கணக்கான பிஞ்சுகளைத் தங்களின் வலிமையான ஆயுதங்கள் மூலம் துளைத்தெடுத்த அரசுகள் இச்சம்பவத்தால் அலறுகின்றன..ஏனென்றால் சிந்தியது யூத இரத்தம்,சுட்டுவிட்டு தன் கருத்தைச் சொன்ன அவ்விளைஞன் ”நான் கொண்டு சென்ற வெடிமருந்துகளை முழுவதுமாக பயன்படுத்தி இருந்தால் மொத்த பள்ளியையும் என்னால் அழித்திருக்க முடியும்,ஆனால் அது என் நோக்கமன்று,என் சகோதரர்கள் பாலஸ்தீனத்திலும், ஈராக், ஆப்கானிஸ்தானிலும் படும் சித்ரவதைகளையும் தாம் பெற்ற பிஞ்சுக் குழந்தைகளை இழந்துவாடும் வேதனையையும் நீங்களும் சிறிதளவிலாவது உணர வேண்டும் ”என்று கூறி தன் உயிரை விட்டான், ஒரு அரசாங்கமே இனப்படுகொலையை முன்னின்று நடத்தும்போது,தனிப்பட ஒருவன் இச்செயல் செய்தது கடலில் கலக்கபடும் ஒரு கரண்டி உப்புக்குச் சமம்

வன்முறையும், தீவிரவாதமும் என்றுமே வெற்றிபெற முடியாது, அமைதியாக எங்கள் சகோதர்களை அவர்கள் குழந்தைகளுடன் வாழ விடுங்கள், எறும்புகள்கூட தான் நிம்மதியைக் கெடுக்கும் ஜந்துக்களை எதிர்த்து போரடுகிறது, பாலஸ்தீனபடுகொலைகளைத் தடுத்துநிறுத்துங்கள் அது நிறுத்தப்படாதவரை உணர்ச்சிவசத்தால் இதுபோன்ற சம்வங்களும் நடப்பதைத் தவிர்க்கமுடியாது.

(அப்பாவிகளையும்,குழந்தைகளையும், பெண்களையும், போரில் கூட கொல்வதை தடைசெய்கிறது இஸ்லாம். அதேநேரத்தில் நம்மோடு எதிர்த்து நின்று போரிடுவோருக்கு பதிலடி கொடுக்கவும் சொல்கிறது. ஆனால் இப்படி அப்பாவிகளை உணர்ச்சி வசப்பட்டு கொல்வது இஸ்லாம் காட்டிய வழி முறை கிடையாது).

-முஹம்மது யாசிர்