இன்றைய சவால் [ பகுதி-2 ] 23

மார்க்கத்தை ஊரில் இருப்பதைப் போன்று கடைபிடிப்பதில் உள்ள சிரமங்கள் மாதிரி அடுத்த மிகப்பெரிய சிரமம் “கல்வி” .

முக்கியமாக நடுத்தர வயதுடைய இன்றைய நம் பெண்கள் தனது பிள்ளைகளுக்கு உதவியாக கல்வியில் [முக்கியமாக ஹோம் ஒர்க், ப்ராக்டிஸ் போன்ற விசயங்களுக்கு தயாராக இல்லை அல்லது தகுதியானவர்களாக இல்லை] இதன் காரணம் நம் பெண்கள் படிப்பதில் ஊரில் இருந்த பெரியவர்களுக்கு அவ்வளவு ஆர்வம் இல்லை. நான் இங்கே சொல்ல வருவது இப்போதைக்கு 35 - 40 வயது ஆன நம் பெண்கள் படித்திருந்தால்... அது 1976, 1980 களில் ஆரம்பக்கல்வி கற்றிருக்க கூடிய நமது பெண்கள்..இன்னும் பின்னால் உள்ள வருடத்துக்கு போனால் நிலைமை இன்னும்  மோசம். முன்பெல்லாம் 'மேவிலாசம்" எழுதத் தெரிந்தால் போதாதா? என கேட்கும் பெரியவர்களும் உண்டு. மேவிலாசம் என்பது அட்ரஸ்தான்..ஆக அட்ரஸ் எழுதத் தெரிந்தாலே வாழ்க்கையில் முன்னேற்றம் கிடைத்ததாக நம்பும் பெரியவர்களின் பிள்ளைகள் சாதிக்க எவ்வளவு கஷ்டப்பட வேண்டியிருக்கும் என்பதை ஆர்டிக்கில் எழுதியெல்லாம் விளக்க முடியாது...குறும்படம் தான் எடுக்க வேண்டிவரும்... இப்போது உள்ள சிலபஸ் இன்னும் கொடூரமானது. முன்பு டிகிரியில் படித்ததை பிரைமரியில் கேட்டு சாவடிக்கும். இதற்கு இப்போது உள்ள ஆண்களும் சரி , பெண்களும் சரி தயாராக இல்லை.

தயாராக இல்லை என்பதற்காக இவர்கள் தப்பிக்கவும் முடியாது. ஏனெனில் தன் மகளை / மகனை முன்னேற்ற இவர்களின் அடுத்த ஆயத்தம் ட்யூசன். இப்போதைக்கு ட்யூசனுக்கு கொடுக்கும் பணத்தில் குறைந்தது மவுன்ட்ரோட்டில் கடையோ, அல்லது தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் நல்ல விளைச்சலில் உள்ள தென்னந்தோப்போ வாங்கி விடலாம். இன்னும் சில நாடுகளில் பள்ளிக்கூட படிப்புக்கே அதிக காசு / பணம் அழ வேண்டி இருக்கிறது. ஸ்கூல் ஃபீஸ் கட்டியே ஏழையாக்கிவிடும் சில நாடுகள். ஆனாலும் முட்டாளாக வளரும் தனது குடிமகன்களுக்கு அதீத செலவு செய்யும்.

பிள்ளைகளை சரியாக படிக்க வைக்கத் தவறும் போது இந்த பெற்றோர்கள் அவர்களது பிள்ளைகளை கல்யாணம் செய்து கொடுக்கும்போது சில விதமான காம்ப்ரமைஸ் செய்து கொள்ள வேண்டி வரும். எது எப்படி இருந்தாலும் வெளி நாட்டில் இருந்த பிள்ளைகள் [முக்கியமாக பெண் பிள்ளைகள்] நம் ஊர் மாதிரி 'அத்துவான காட்டில்" காலம் தள்ளிவிடும் என நீங்கள் நினைத்தால் அது ஒரு மிகப்பெரிய கேள்விக்குறி [என்னைப் பொருத்த மட்டில்]. சம்பாதிக்க வந்த ஆண்கள் வெளிநாட்டில் வேலை, வேலை என்று ஒடிக்கொண்டிருக்கும் போது பிள்ளைகள் எப்படி வளர்கிறது என்பதில் கவனம் தேவை. பதின்ம வயதை அடையும்போது பெற்றோர்கள் ஒரு நண்பனைப்போல் பழகத்தெரிய வேண்டும். இல்லாவிடில் இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு வளர்த்த பிள்ளை "பெற்றோர்கள் என்னைப் புறிந்து கொள்ளவில்லை" என்று ஒற்றை வரியில் உங்கள் பல வருட தியாகத்தை பஸ்பமாக்கி விட்டு போய்விடலாம். ஒரு விசயம் பெற்றோர்கள் மறந்து விடக்கூடாது. நீங்கள் வளர்ந்த சூழலில் பிள்ளைகள் வளர வில்லை. "ஒழுக்கம் ஊருக்கு ஊர் மாறிக்கிடக்கு' எனும் ஜெனரேசனோடு நாம் வாழ வேண்டியிருக்கிறது.

"தொழுகை இல்லாத வாழ்க்கை வெறுமையானது' என்பதை பிள்ளைகளுக்கு சரியாக உணர்த்த வேண்டும். தொழுகையை சரியாக கடைபிடிக்கும் பிள்ளகள் சீர்தூக்கிப் பார்த்து நடக்கும் தன்மை உடையது என்பது  என்  ஆணித்தரமான கருத்து. இதனால் கால ஓட்டத்தில் வரும் சல சலப்புக்கு பெரியவர்களிடம் இவர்கள் அதிகம் பலம் காட்டுவதில்லை.

வெளி நாட்டில் வேலை காரணமாகவும் , அதன் பிசி காரணமாகவும் சில பெற்றொர்கள் தன் பிள்ளையிடம் ஒரு விதமான் தூரம் மெயின்டைன் பன்னுவார்கள். எப்படி யிருந்தாலும்  வார விடுமுறைகளில் தனது சவால் களையும் கஷ்டங்கலையும் பிள்ளைகளிடம் சொல்வதில் தவறு இல்லை என நினைக்கிறேன். அதே சமயம் தன்னால் அதை சரி செய்து விட முடியும் என்பதையும் சொல்ல வேண்டும். இல்லாவிட்டால் பிள்ளைகளுக்கு ஒரு தன்னம்பிக்கை வராமல் போகும்.

அடுத்து மருத்துவம்...தான் தங்கியிருக்கும் நாட்டின் சூழ்நிலைக்கு சம்பந்தமில்லாமல் சாப்பிடும் பழக்கம் இந்தியாவிலும் தொற்றிக் கொண்டுள்ளது. வெளிநாட்டில் வாழும் பலர் ஊருக்கு வந்த போது தஞ்சாவூருக்கும் , சென்னைக்கும் அலையும் சூழ்நிலை தவிர்க்க சிறந்தது, உடல் பயிற்சி. இதை நம் பெண்கள் செய்வதே இல்லை. அது ஏதோ ஆண்கள் சம்பந்த பட்ட விசயம் மாதிரி அதைப்பற்றி சிந்திப்பதே இல்லை. சமீபத்தில் ஊர் போயிருந்த நான் நியூராலஜி சம்பந்தப்பட்ட நோய்களில் நம் பெண்கள் கணிசமான அளவு பாதிக்கப்பட்டிருந்ததை பார்த்தேன். [மைக்ரைன், நரம்புத்தளர்ச்சி, தூக்கமின்மை, இப்படி அடிக்கிக் கொண்டே போகலாம்]

பெரும்பாலான விசயங்கள் லைஃப் ஸ்டைல் நோய்கள். வெளிநாட்டில் இருப்பதால் வீட்டுக்குள்லேயே இருப்பது, வாரத்துக்கு ஒரு நாள் கூட வெளியே போகாமல் ஏறக்குறைய நவீன கைதி வாழ்க்கை... கணவன் வீட்டுக்கு வந்தாலும் வெளியெ கூட்டி போகாமல் ஊரில் உள்ள நோயாளிகள் சம்பந்தமாக மட்டும் பேசுவது [இது என்ன வார்ட் விசிட்டா] நம் ஊர் ஆட்களை பார்த்தாலும் ஒரே மெடிக்கல்       ரிப்போர்ட்...வாழுங்கப்பா....வாழுங்க...பேசுறதுக்கு எவ்வளவோ விசயம் இருந்தும் ஏன் உங்களுக்கு இந்த வேலை?. பெரும்பாலான [வெளிநாட்டில் வசிக்கும் நம் பெண்கள் ஆண்களை சார்ந்து வாழ்கிறார்கள். இது ஆரோக்கியமானதா எனும் கேள்விக்கு காலம்தான் பதில் சொல்ல வேண்டும்.

வெளி நாட்டில் வேலை பார்க்கும்போது காலையில் / மாலையில் நடப்பது சாத்தியமே இல்லை என்று சத்தியம் செய்பவர்கள், ஊருக்கு வந்தவுடன் உடல் ஆரோக்கியத்துக்கு யோகா மாஸ்டர் ரேஞ்சுக்கு தன் பிள்ளைகளுக்கும் [அவனுங்க நல்லபடியாத்தான் இருக்கானுங்க] மற்றும் தன் வீட்டு பெண்களுக்கும் அறிவுரை சொல்ல ஆரம்பித்து விடுகிறார்கள்.

இதுவரை பெற்றோர்களின் தகுதியை பார்த்தாலும் வளர்ந்து வரும் பிள்ளைகள் [வெளி நாட்டில்] என்ன தகுதியை கொண்டிருந்தால் தனது இலக்கை அடைந்து முன்னேர முடியும் என்பதற்கு சில விசயங்களை பார்க்கலாம் அடுத்த பகுதியில்...

தொடரும்,.......

- ZAKIR HUSSAIN

Photography; Afzal Hussein Bin Zakir Hussain