அவர்கள் கண்ணீரும் நம் கண்ணீரும் - தொடர் - 5 9

அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்…

சென்ற வாரத் தொடரில் நபி(ஸல்) அவர்களின் வாழ்நாட்களில் பேருதவியாக இருந்த அபூதாலிப், அவர்கள் மரணிக்கும் நிலையில் ‘லாயிலாஹ இல்லல்லாஹ்’ என்ற கலிமாவை சொல்ல மறுத்தார். இதற்காக நபி(ஸல்) அவர்கள் அழுதார்கள். இணை வைப்பாளர்களுக்கு மன்னிப்பே கிடையாது என்பதை அல்லாஹ் அல்குர்ஆன் (9:113) வசனத்தின் மூலம் உறுதி செய்தான் என்பதுடன் சேர்த்து அழுத்தமான மற்றொரு வரலாற்று சம்வத்தையும் பார்த்தோம்.

குர்ஆனை ஒரு மனிதன் ஓதாவிட்டால் அவன் வாழ்வில் ஏற்படுகிற இழப்பு மிகப்பெரியது. இந்த இழப்புக்கு சொந்தக்காரர்களாக நாம் இருந்தால் இனியாவது நாம் நம்மை மாற்றிக் கொள்ளவேண்டும். 

நபி(ஸல்) அவர்கள் இறுதியாக தொழுகையில் ஓதிய அத்தியாத்தை நினைத்து அழுதுள்ளார்கள் அவர்களோடு வாழ்ந்த சத்திய சஹாபாக்கள்.

இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்கள்.

நான் 'வல்முர்ஸலாதி உர்பன்' என்ற அத்தியாயத்தை ஓதும்போது அதனைச் செவியுற்ற (என் தாயார்) உம்முல் ஃபழ்லு(ரலி), 'அருமை மகனே! அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, மக்ரிப் தொழுகையில் நபி(ஸல்) அவர்கள் இந்த அத்தியாயத்தை ஓதியதுதான் நான் அவர்களிடமிருந்து கடைசியாக செவியுற்றதாகும். நீ அதை ஓதியதன் மூலம் எனக்கு நினைவுபடுத்திவிட்டாய்' என்று கூறினார். புகாரி 763, volume 1 book 10.

மற்றுமொரு வரலாற்று தொகுப்பில், இப்னு அப்பாஸ் அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் நான் வல்முர்ஸலாதி உர்பன் என்ற அத்தியாத்தை ஓதும்போது என்னுடைய தாய் உம்முல் ஃபழ்லு(ரழி) அவர்கள் அழுதுவிட்டார்கள், ஏன் தாயே அழுகிறீர்கள் என்று கேட்டதற்கு நபி(ஸல்) அவர்கள் மரணிப்பதற்கு முன்பு இறுதியாக அவர்கள் ஒரு மகரிப் தொழுகையில் ஓதியது அந்த வசனம், நீங்கள் அந்த வசனத்தை ஓதியவுடன் எனக்கு அந்த சம்வத்தை நீ ஞாபகத்திற்கு வந்துவிட்டது, அதை நினைத்து அழுகிறேன் அருமை மகனே என்று கூறினார்கள் என்பதை நாம் அறிய முடிகிறது. நபி(ஸல்) அவர்கள் தொழுகையில் என்ன திருக்குர்ஆன் வசனங்கள் ஓதினார்கள் என்பதை நினைவில் வைத்திருந்தார்கள் அந்த உத்தம நபியின் உன்னத சஹாபி பெண்கள் என்பதை எண்ணும் போது திருக்குர்ஆனோடு எந்த அளவுக்கு நெருக்கமாக இருந்துள்ளார்கள் என்பதை நாம் உணரலாம்.

நபி(ஸல்) அவர்களுடைய சபையில் வஹி எழுதுவதற்காக உள்ள தோழர்களில் உபை இப்னு கஃஅப் என்கிற நபி தோழர் மிகவும் முக்கியமானவர். பின்வரும் சம்பவத்தைப் படித்துப் பாருங்கள் இவ்வுலகில் யாருக்கும் கிடைக்காத பாக்கியத்தை அல்லாஹ் அந்த நபித் தோழருக்கு கொடுத்துள்ளான்.

அனஸ் இப்னு மாலிக்(ரலி) கூறினார்கள், நபி(ஸல்) அவர்கள் உபை இப்னு கஅப்(ரலி) அவர்களிடம், 'உங்களுக்கு 'லம் யகுனில்லஃதீன கஃபரூ' எனும் (98 வது) அத்தியாயத்தை ஓதிக்காட்டுமாறு அல்லாஹ் என்னைப் பணித்துள்ளான்' என்று கூறினார்கள். உபை இப்னு கஃஅப்(ரலி), 'அல்லாஹ் என் பெயரைச் குறிப்பிட்டா (அப்படிச்) சொன்னான்?' என்று கேட்டார்கள். நபி(ஸல்) அவர்கள், 'ஆம்' என்று பதிலளிக்க, (ஆனந்த மிகுதியால்) அப்போது உபை இப்னு கஃஅப்(ரலி)அழுதார்கள். புகாரி: 4959 - Volume :5 Book :65

நபி(ஸல்) அவர்களுடைய சபையில் அவர்கள் முன்னால், திருக்குர் ஆனை ஓதுவதே மிகப்பெரிய பாக்கியம், அதைவிட மிகப்பெரிய பாக்கியம், இதற்கும் மேலாக அல்லாஹ், குறிப்பிட்ட என் பெயரை சொல்லி ஓத கட்டளையிடுகிறான்  என்பதை கேட்டு உத்தம நபியின் உன்னத தோழர் உபை இப்னு கஃஅப் (ரழி) அவர்கள் தேம்பி தேம்பி ஆனந்தத்தில் அழுதுள்ளார்கள் என்றால், திருக்குர்ஆனோடு அந்த மக்களுக்கு இருந்த தொடர்பு எவ்வளவு நெருக்கமானது என்பதை நாம் உணரலாம்.

நபி(ஸல்) அவர்கள் தம்முடைய இறுதி காலங்களில் கடும் நோயினால் அவதியுற்றார்கள், தொழுகைக்குக்கூட செல்ல முடியாத நிலை, இஷா தொழுகை நேரம் நம்மால் எழுந்து செல்ல முடியவில்லை, நின்றால் மயக்கம் வந்துவிடுகிற நிலைமை அவர்களுக்கு. உடனே தம் அருமை மனைவி ஆயிசா அவர்களை அழைத்து உன் தந்தை அபூபக்கரை இமாமாக நின்று தொழ வைக்கச் சொல் என்றார்கள். 

ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்கள் : நபி(ஸல்) அவர்கள் மரணிப்பதற்கு முன் நோய்வாய்ப் பட்டிருந்தபோது பிலால்(ரலி) வந்து தொழுகை பற்றி அவர்களிடம் அறிவித்தார்கள். அப்போது நபி(ஸல்) அவர்கள் 'அபூ பக்ரைத் தொழுகை நடத்தச் சொல்லுங்கள்" என்றார்கள். அதற்கு நான் அவர் இளகிய மனம் படைத்தவர். உங்கள் இடத்தில் அவர் நின்றால அழுதுவிடுவார். அவரால் ஓத இயலாது என்று கூறினேன். 'அபூ பக்ரைத் தொழுகை நடத்தச் சொல்லுங்கள்" என்று மீண்டும் கூறினார்கள். நானும் முன் போன்றே கூறினேன். நானும் முன் போன்றே கூறினேன். மூன்றாவது அல்லது நான்காவது முறை 'நீங்கள் யூஸுஃப் நபியின்தோழியராக இருக்கிறீர்கள். அபூ பக்ரைத் தொழுகை நடத்தச் சொல்லுங்கள்" என்றனர். (அதன்பின்னர்) அபூ பக்ர் தொழுகை நடத்தினார். நபி(ஸல்) அவர்கள் கால்கள் தரையில் இழுபடுமாறு இரண்டு மனிதர்களுக்கிடையே தொங்கியவகளாக (பள்ளிக்குச்) சென்றனர். அவர்களைக் கண்ட அபூ பக்ர்(ரலி) பின்வாங்க முயன்றார்கள். தொழுகையை நடத்துமாறு அவருக்கு நபி(ஸல்) அவர்கள் சைகை செய்தார்கள். அபூ பக்ர்(ரலி)யின் வலப்புறமாக நபி(ஸல்) அவர்கள் உட்கார்ந்தனர். நபி(ஸல்) அவர்கள் கூறும் தக்பீரை அபூ பக்ர்(ரலி) மற்றவர்களுக்குக் கேட்கச் செய்தார்கள்.  - புகாரி 712 Volume :1 Book :10

இங்கு நாம் கவனிக்கப்பட வேண்டியது என்னவென்றால், அல்லாஹ்வுடைய ரசூல் நின்ற முசல்லாவில், அவர்கள் உயிரோடு இருக்கும் போது, பல கோடி நன்மைகள் பெற்று தரும் அந்த இமாமத்து செய்யும் பொறுப்புடன் மக்களுக்கு தொழுகை நடத்தும் ஒரு வாய்ப்பு தன்னுடைய தந்தை அபூபக்கர்(ரழி) அவர்களுக்கு கிடைத்திருக்கும் அந்த சந்தோசமான தருணத்தில், திருக்குர்ஆன் வசனங்களை ஓதினால் அழுதுவிடுவார்கள் யா ரசூலுல்லாஹ் என்று தன் தந்தை திருக்குர்ஆனோடு எப்படி தொடர்புடையவர்கள் என்று அபூபக்கர்(ரழி) அவர்களுக்கு நற்சான்றிதழ் அன்னை ஆயிசா(ரழி) அவர்களால் வழங்கப்பட்டுள்ளது என்பதை இந்த ஹதீஸின் மூலம் நாம் காணலாம்.

மேலே சொல்லப்பட்ட மூன்று சம்பவங்களிலிருந்து நாம் பெரும் படிப்பினைகள் ஏராளம்.

நம்மில் எத்தனை பேர் எனக்கு திருக்குர்ஆன் ஓதத்தெரியவில்லையே என்று அழுதிருக்கிறோம்?

என் தாய், தந்தை, பிள்ளைகள், மனைவி, சகோதரர்கள், சகோதரிகள், சொந்தங்கள் மற்றும் நண்பர்கள் ஆகியோரில் பலருக்கு திருக்குர்ஆன் ஓதத் தெரிந்தும் ஓதுவதில்லையே அல்லது ஓதத்தெரியவில்லை என்று என்றைக்காவது வருத்தப்பட்டதுண்டா? அழுததுண்டா?

என் தாய், தந்தை, பிள்ளைகள், மனைவி, சகோதர்கள், சகோதரிகள், சொந்தங்கள் மற்றும் நண்பர்கள் ஆகியோர் திருக்குர்ஆனை ஓதினால் அழுவார்கள் என்று என்றைக்காவது அல்லாஹ்வின் திருப் பொருத்தத்தை எதிர்பார்த்து இருந்திருக்கிறோமா?

திருக்குர்ஆனோடு நம்முடைய தொடர்பு எப்படி உள்ளது என்பதை என்றைக்காவது, இது போன்ற கண்ணீர் சம்வங்களை வைத்து ஒப்பீடு செய்திருக்கிறோமா?

வல் முர்ஸலாதி உர்பன் என்ற அத்தியாயம் ஓதக்கேட்டால், நபி(ஸல்) அவர்கள் இறுதியாக ஓதிய அத்தியாம் என்ற நினைப்பு நமக்கு வரவேண்டும்.

அல்லாஹ் தான் விரும்பிய நபித்தோழர் உபை இப்னு கஃஅப்(ரழி) அவர்களின் பெயரைச் சொல்லி 'லம் யகுனில்லஃதீன கஃபரூ' எனும் (98 வது) அத்தியாயத்தை ஓதச்சொல்லி நபியவர்களுக்கு கட்டளையிட்டானே, அது போல் ஸாலிஹீன்களாக,முத்தகீன்களாக வாழ்ந்தால் அல்லாஹ்வுக்கு நெருக்கமானவர்களாக இருக்கலாமே என்று நினைத்து நாம் கண்ணீர் சிந்த வேண்டும்.

இந்த வார உறுதி மொழி:

திருக்குர்ஆனோடு நம்முடைய தொடர்பை நெருக்கமாக்கிக் கொள்ள வேண்டும். திருகுர்ஆனில் ஒரு பக்கமாவது பொருளுணர்ந்து அதன் வரலாற்று சம்வங்களுடன் படித்து, அவைகளை விளங்கி அல்லாஹ்வின் சக்தி, ஆற்றல், எச்சரிக்கை, கருணை இவைகளை எண்ணி ஒவ்வொரு நாளும் அவனின் பொருத்தத்தை மட்டுமே நாடி அழும் நன்மக்களாக நம்மை நாமே மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் இன்ஷா அல்லாஹ். இதற்கு அல்லாஹ் நம் எல்லோருக்கும் உதவி புரிவானாக.

M தாஜுதீன்